Муҳаммад Наҷиб
Муҳаммад Наҷиб (ар. محمد نجيب; 20 феврал 1901[1][2][3], Хартум — 28 август 1984[1][2], Қоҳира[4]) — низомӣ ва ходими давлатии Миср, аввалин президенти Ҷумҳурии Миср пас аз инқилоби соли 1952.
| ар. محمد نجيب | |
 | |
| 18 июн 1953 — 14 ноябр 1954 | |
| Пешгузашта | Фуоди II |
| Ҷонишин | Ҷамол Абдунносир |
| 8 март 1954 — 18 апрел 1954 | |
| Пешгузашта | Ҷамол Абдунносир |
| Ҷонишин | Ҷамол Абдунносир |
| 7 сентябр 1952 — 18 июн 1953 | |
| Пешгузашта | ʿAli Mahir[d] |
| Ҷонишин | Муҳаммад Наҷиб |
| 18 июн 1953 — 25 феврал 1954 | |
| Пешгузашта | Муҳаммад Наҷиб |
| Ҷонишин | Ҷамол Абдунносир |
| 24 июл 1952 — 18 июл 1953 | |
| Ҷонишин | Abdel Latif Boghdadi[d] |
| Таваллуд |
20 феврал 1901[1][2][3] |
| Даргузашт |
28 август 1984[1][2] (83 сол) |
| Ҳизб | |
| Таҳсилот | |
| Эътиқод | суннӣ |
| Соядаст |
 |
| Ҷоизаҳо |
  |
| Навъи артиш | Egyptian Army[d] |
| Рутба | генерал-майор |
| Набардҳо | |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
Зиндагинома вироиш
Муҳаммад Наҷиб дар оилаи низомӣ таваллуд шудааст. Вай дар коллеҷи Гордон дар Хартум, сипас дар Академияи ҳарбии Миср таҳсил кардааст. Дар соли 1918 ба ӯ рутбаи лейтенант дода шуд ва хидмати ҳарбиро дар Судон оғоз кард[5]. Дар аввали солҳои 20-ум, ӯ аз Хартум ба Қоҳира кӯчид ва дар он ҷо аввал посбон буд ва сипас ба артиш рафт[сарчашма оварда нашудааст 4553 рӯз]. Соли 1923 ба созмони миллатгароёни «Парчами сафед» пайваст. Соли 1929 — магистри иқтисоди сиёсӣ, соли 1931 — магистри ҳуқуқ. Аз соли 1938 дар Коллеҷи Ситоди Генералӣ таҳсил карда, пас аз он дар нерӯҳои Бритониё тамрин кардааст. Аз соли 1940 дар Ситоди Генералӣ кор кардааст . Вай карераи хеле муваффақи низомиро ба даст овард ва то соли 1940 ба яке аз баландтарин артиши Миср табдил ёфт. Аммо, ӯ ба эътимоди сиёсии шоҳ сазовор набуд ва ду бор хост истеъфо диҳад. Ҳарду маротиба подшоҳ дархости ӯро қонеъ накард.[сарчашма оварда нашудааст 4553 рӯз]. Соли 1944 вай муовини губернатори Синай, солҳои 1944 — 1945 — губернатори биёбони шарқӣ, дар соли 1947 фармондеҳи бригадаи 10-уми пиёдагард таъйин шуд. Соли 1948 дар ҷанг бо Исроил ширкат варзид. Аз соли 1948 — генерал-майор[6]. Соли 1949 фармондеҳи қӯшунҳои сарҳадӣ, соли 1951 фармондеҳи нерӯҳои хушкигард .
Тобистони соли 1949 вай пинҳонӣ ба ҷунбиши Офсарони Озод пайваст, ки пушту паноҳи оппозисиюнро ба подшоҳ ташкил медод.[7] Дар айни замон М. Наҷиб ба ҷунбиши Ихвонулмуслимин наздик буд.
23 июли соли 1952 Наҷиб бо ҳамроҳии Ҷамол Абдулносир ва Анвар Содот дар Миср табаддулоти ҳарбӣ анҷом дод, ки онро Инқилоби Июл меноманд.
Дар моҳи сентябри 1952 ӯ ба ҳукумати Шоҳигарии Миср сарварӣ кард.
Аммо, пас аз ба қудрат расидан, баҳсҳо дар бораи ҷараёни нави Миср оғоз ёфтанд, ки дар натиҷа, аллакай дар соли 1954, бо қарори Шӯрои Роҳбарияти Инқилобӣ, Наҷиб аз вазифааш барканор карда шуд. Носир, аз ҷумла, ӯро ба ниятҳои ҳукмронии диктаторӣ муттаҳам кард.
То соли 1973 дар ҳабси хонагӣ зиндагӣ мекард[7].
Ӯ 29 августи соли 1984 даргузашт.
Эзоҳ вироиш
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Encyclopædia Britannica (ингл.)
- ↑ 3.0 3.1 Gran Enciclopèdia Catalana (кат.) — Grup Enciclopèdia, 1968.
- ↑ 4.0 4.1 Deutsche Nationalbibliothek Record #124828450 // Общий нормативный контроль (GND) (нем.) — 2012—2016.
- ↑ Мухаммед Нагиб (Т. А. Елистратова) // Африка. Энциклопедический справочник т.2 /М.1987 — С.215.
- ↑ СИЭ т.9 — С.871.
- ↑ 7.0 7.1 Мухаммед Нагиб (Т. А. Елистратова) // Африка. Энциклопедический справочник т.2 /М.1987 — С.216.