Роҷер Гиймен (фр. Roger Charles Louis Guillemin; зод. 11 январи 1924, Дижун, Фаронса) — эндокринологи фаронсавии амрикоӣ, барандаи ҷоизаи Нобел дар бахши физиология ва пизишкӣ соли 1977 (ҳамроҳ бо Эндрю Шалл). Узви Академияи миллии илмҳои ИМА (1974)[8].

Роже Гиймен
фр. Roger Guillemin
Таърихи таваллуд 11 январ 1924(1924-01-11)[1][2][3][…]
Зодгоҳ
Таърихи даргузашт 21 феврал 2024(2024-02-21)[4] (100 сол)
Маҳалли даргузашт
Кишвар
Фазои илмӣ пизишкӣ[7], корандомшиносӣ[7] ва endocrinology[d][7]
Алма-матер
Ҷоизаҳо
 Парвандаҳо дар Викианбор

Зиндагинома вироиш

Хатмкардаи Донишгоҳи Дижон. Доктори илмҳои тиб (1949). Корманди ҳоспитали Дижон (1949-1951), ассистенти Муассисаи таҷрибавии тиб ва ҷарроҳии Донишгоҳи Монреал (1951-1953). Аз соли 1953 муқими Амрикост. Баъдан ёвари директори шуъбаи эндокринологияи Коллеҷи де франс (Порис; 1960-1963), профессори коллеҷи Донишгоҳи Бейлори Хюстон (1963-1970), адъюнкт-профессори тибби Донишгоҳи Калифорния дар Сан-Диего (1970-1989) буд. Оид ба сохтори кимиёӣ ва фаъолияти биологии ҳормонҳои ҳипоталамус пажӯҳиш анҷом додааст.

Ҷоизаҳо вироиш

Соли 1977 барои кашфи тарашшуҳи ҳормонҳои пептидии мағзи сар сазовори ҷоизаи Нобел гардид (ҳамроҳи Э. В. Шалли ва Р. М. Ялоу).

Эзоҳ вироиш

Адабиёт вироиш