Дарвеш (форсӣ: درویش‎) — табақаи хоси одамонро гӯянд, ки ба гадоию сақои умр мегузаронанд. Аз ҷиҳати этимологӣ дарвеш — даровез буда, дар зери ин мафҳум нонеро мефаҳмиданд, ки барои гадоён ба дарвоза меовехтанд. Баъзе муҳаққиқон муътақиданд, ки дарвеш маънои (дарюз) ҷустуҷӯ карданро низ дорад[1].

Дарвешон бо либосҳои идона (Верешагин Василий Василевич)

Эзоҳ вироиш

  1. Абдулҳусайни Зарринкӯб. Ҷустуҷу дар тасаввуфи Эрон. — Д.: Ирфон, 1992. — С. 361. — 398 с.