Дарвеш Шайхии Қаландарӣ
Дарвеш Шайхии Қаландарӣ (с. тав. номаълум, Ҳирот, с. ваф. тах. 1573, Ҳирот) — сароянда, навозанда оҳангсоз (мусанниф) ва мусиқидон, зодаи Ҳирот, Мусиқӣ, шеър ва ҳунари хаттотиро аз падараш омӯхт. Барои такмили дониши муси-қиаш ба Бухоро, Самарқанд сафарҳои омӯзишӣ карда, аз устодони мусиқӣ Устод Хоҷа Ҷаъфари Қонунӣ, Устод Амир Алиакбари Қонунӣ, Устод Арабнавои Қобузӣ ва диг. асосҳои амалию назарии созу овозро меомӯзад. Д.Ш. дар бозгашт аз Самарқанд муддате дар Бухоро назди Наҷмуддин Гавҳарии Кавкабии Бухороӣ (ваф.1535) дарси мусиқӣ омӯхта, бо шогирди ӯ Хоҷа Ҳасани Нисорӣ низ ҳамкорӣ намудааст. Дар овозхонӣ бештар ба сабки иҷроии Устод Шодӣ эътимод дошт. Дар жанру шаклҳои созию овозии мусиқӣ («амал», «нақш», «кор», «пешрав», «савт» ва ғайра) тасниф карда, дар тазмини мақомҳои «Рост», «Ҳусайнӣ», «Ироқ» ва «Рост» асарҳои «Пешрави най», «Савти шаҳрошуб», «Амали доварӣ», «Кор ба Наво», «Нақши дилреш», «Қавли анҷ-ум» ва ғ. дар ҳавзаҳои ҳунарии Самарқанду Ҳирот, Бухоро мавриди иҷрои ромишгарон будаанд. Табъи шоирӣ дошта ва ғазалҳои орифонаро некӯ месурудааст.
| Дарвеш Шайхии Қаландарӣ | |
| Зодгоҳ | ш. Ҳирот |
| Таърихи даргузашт | 1573 |
| Пеша(ҳо) | навозанда,сароянда |
Адабиёт вироиш
Дарвешалии Чангӣ, Рисолаи мусиқӣ, Р:7005-111, ИШАФ Уз.; Дарвешалии Чангӣ, Рисолаи мусиқӣ; Бобур, Бобурнома, Тош., 1993; Энсиклопедияи адабиёт ва санъати тоҷик, ҷ.1. Душ., 1988; Машҳун Ҳ. Таърихи мусиқии Эрон, ҷ.1., Теҳрон, 1376.[1]
Ҳамчунин нигаред вироиш
Сарчашма вироиш
- ↑ Донишномаи Шашмақом./Зери таҳрири Олимов К., Абдувалиев А., Азизӣ Ф., Раҷабов А., Ҳакимов Н. – Душанбе, 2009. - с. 58 – 59 ISBN 978-99947-49-13-3