Википедиа

Дмитрий Муратов

Дмитрий Андреевич Муратов (таваллудшуда 30 октябри 1961, Куйбишев) — рӯзноманигор ва барандаи телевизион. Сармуҳаррири "Новая газета" (1995—2017 ва соли 2019), ки яке аз муассисони он.

Дмитрий Муратов
русӣ: Дмитрий Андреевич Муратов
Сурат
Таърихи таваллуд 29 октябр 1961(1961-10-29)[1] (62 сол)
Зодгоҳ
Кишвар
Пеша рӯзноманигор, муҷрии телевизион
Ҷоизаҳо
 Парвандаҳо дар Викианбор

Лауреати Ҷоизаи сулҳи Нобел дар соли 2021 барои талошҳояш дар ҳифзи озодии баён (сеюм русӣ, пас аз Андрей Сахаров ва Михаил Горбачёв, дорандагони ин ҷоиза) [3][4].

Зиндагинома

вироиш

30 октябри 1961 дар Куйбишев таваллуд шудааст.

Соли 1983 факултаи филологияи Донишгоҳи давлатии Куйбишевро хатм кардааст.

Солҳои 1983—1985 дар Артиши шӯравӣ ифои хидмат кардааст.

Пас аз адои хидмати ҳарбӣ дар рӯзномаи «Волжский комсомолец» кор кардааст. Соли 1987 мудири шуъбаи ҳаёти комсомолии рӯзномаи "Комсомольская правда" шуд. Соли 1990 муҳаррири шуъбаи иттилооти нашрия шуд.

Моҳи ноябри соли 1992 ӯ КП-ро тарк кард ва ҳамзамон Ассотсиатсияи ошёнаи 6-уми журналистонро таъсис дод, ки ба он рӯзноманигороне шомил буданд, ки бо сиёсати нави таҳририи рӯзнома розӣ набуданд. Соли дигар, шарикӣ муассиси "Новая ежедневная газета" шуд, ки шумораи аввали он 1 апрели 1993 нашр шуд. Муратов ба ҳайати таҳририяш пайваст ва муовини сармуҳаррир шуд.

Дар моҳи декабри 1994 — январи 1995 ӯ хабарнигори махсуси рӯзнома дар минтақаи набард дар қаламрави Чеченистон буд.

Дар моҳи феврали соли 1995 сардабири нашрия шуд, ки то он замон аз "Новая ежедневная газета" ба " Новая Газета" табдил ёфт.

Як муддат Муратов кори худро дар рӯзнома ва телевизион муттаҳид кард. Ҳамин тариқ, соли 1997 ӯ мизбони барномаи Пресс -клуб (ATV - ORTV) , солҳои 1998 - 2000 - барандаи ҳафтаномаи "Суд идёт" дар канали НТВ буд [5].

Дар соли 2004 яке аз асосгузорони Кумитаи интихоби озоди соли 2008 буд. Дар соли 2005 Кумитаро тарк карда, изҳор дошт, ки "аз тарзи кӯшиши демократҳо муттаҳид шудан комилан ноумед шудааст" [6].

 
Ҳангоми мусоҳиба бо президенти Русия Дмитрий Медведев ба сардабири нашрияи "Новая газета" Дмитрий Муратов, 2009

Соли 2004 ба Ҳизби демократии Русия "Яблоко" пайваст.

Дар соли 2005 ӯ яке аз соҳибони маҷаллаи Крокодил [7] шуд. Аммо, аллакай дар соли 2008 нашри маҷаллаи навшуда боздошта шуда буд[8].

Соли 2009 ӯ ба Шӯрои ҷамъиятӣ барои дастгирии рӯйхати интихобкунандагони ҳизби Яблоко дар интихоботи Думаи шаҳри даъвати V дохил шуд.

Соли 2011 ба рӯйхати интихоботи Ҳизби Ягонаи Демократии Русия "Яблоко" дар рақами 101 ворид шуд.

Дар моҳи марти соли 2014, вай ба шикоят алайҳи сиёсати мақомоти Русия дар Қрим имзо гузошт[9].

Дар моҳи сентябри соли 2020, вай ба як нома барои дастгирии амали БЧП фашистон дар Беларус имзо гузошт[10].

Моҳи ноябри соли 2017 ӯ вазифаи сармуҳаррири рӯзномаи "Новая газета"-ро тарк кард [11], аммо соли 2019 ба вазифаи худ баргашт [12].

Дар моҳи октябри соли 2021, ӯ дар якҷоягӣ бо рӯзноманигори амрикоӣ-филиппинӣ Мария Ресса барои "талошҳояшон барои дифоъ аз озодии баён, ки шарти демократия ва сулҳи пойдор аст" [3][13] ҷоизаи Нобелро гирифт. Муратов чунин мешуморад, ки ҷоиза ба ӯ шоистаи рӯзномаи "Новая газета" ва ҳамкасбони рӯзноманигорон Игор Домников, Юрий Шекочихин, Анна Политковская, Анастасия Бабурова, Наталья Естемирова ва Станислав Маркелов аст [14].

Эзоҳ

вироиш
  1. ↑ https://ria.ru/20211008/muratov-1753662577.html
  2. ↑ Muratov and Novaya Gazeta: Russia's independent media stalwarts
  3. ↑ 3.0 3.1 Главред «Новой газеты» Муратов стал лауреатом Нобелевской премии(рус.). РБК(пайванди дастнорас — таърих). 8 октябри 2021 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 8 октябри 2021.
  4. ↑ BFM.ru. Муратов и Ресса удостоены Нобелевской премии мира(рус.). BFM.ru - деловой портал. 8 октябри 2021 санҷида шуд.
  5. ↑ Авторское бесправие. Закон, защищающий интеллектуальную собственность, суров, но беспробуден. Итоги (30 марти 2000). 8 октябри 2021 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 17 феврали 2020.
  6. ↑ Дмитрий Муратов на сайте Lenta.ru(пайванди дастнорас — таърих). 5 ноябри 2011 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 26 октябри 2011.
  7. ↑ Атлас контентменеджеров. Муратов Дмитрий. — Медиа Атлас
  8. ↑ Виктория Буравченко. «Крокодил» без денег не кусается Бойгонӣ шудааст 7 октябри 2008  сол.. — Газета. Ru, 13.08.2008
  9. ↑ Обращение инициативной группы по проведению Конгресса интеллигенции «Против войны, против самоизоляции России, против реставрации тоталитаризма» и письмо деятелей культуры в поддержку позиции Владимира Путина по Украине и Крыму(рус.). Новая газета (13 марти 2014). 30 июли 2017 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 30 июли 2017.
  10. ↑ «Мы глубоко возмущены, что диалогу с обществом власть предпочитает насилие»(пайванди дастнорас — таърих). 17 сентябри 2020 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 26 октябри 2020.
  11. ↑ Главред «Новой газеты» покидает пост(рус.). РБК(пайванди дастнорас — таърих) (13 ноября 2017). 8 октябри 2021 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 14 июли 2021.
  12. ↑ Муратов вернулся на должность главного редактора "Новой газеты"(рус.). Интерфакс(пайванди дастнорас — таърих) (15 ноября 2019). 8 октябри 2021 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 17 феврали 2021.
  13. ↑ Главный редактор «Новой газеты» Дмитрий Муратов получил Нобелевскую премию мира(рус.). Meduza(пайванди дастнорас — таърих). 8 октябри 2021 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 8 октябри 2021.
  14. ↑ Главный редактор «Новой газеты» Дмитрий Муратов и филиппинская журналистка Мария Ресса стали лауреатами Нобелевской премии мира(рус.). Новая газета (1633683720000). 8 октябри 2021 санҷида шуд.

Пайвандҳои берунӣ

вироиш
Баргирифта аз "https://tg.wikipedia.org/w/index.php?title=Дмитрий_Муратов&oldid=1399012"