Достон (истилоҳ)
Достон – истилоҳи адабӣ.
1) Қисса, ҳикоят, афсона, воқеа, моҷаро, овоза, шуҳрат.
2) Як асари адабӣ, асари манзумест, ки дар он воқеаҳои муҳиму калон тасвир шуда, хусусияти лирикӣ, эпикӣ ё лирикию эпикӣ дорад..[1]
Сарчашма
вироиш- ↑ Энсиклопедияи советии тоҷик. – Душанбе. – 1980.-Ҷ 2 саҳ.332-333.
|
Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |