Иброҳими Карминӣ
Иброҳими Карминӣ (Амир Иброҳим, с.тав. 1490 Кармина, с.ваф. 1561 Бухоро), навозанда сароянда оҳангсоз, мусиқидон ва суханвари тоҷик. таркиботи сози барбат, таъсири савту навоҳои ин соз ба одамон, созҳои маъмули замони Хусрави Парвиз (592-628) буд. Мусиқиро дар зодгоҳаш (аз падараш) омӯхт. Дар овозхонӣ ва сознавозӣ сабки хоса дошта, мӯътакид ба сабки бостонӣ буда, дар идомати суннатҳои иҷроии мардумӣ корҳои зиёди ҳунарӣ менамудааст. Иброҳими Карминӣ барои такмили дониши ҳунарӣ ба шаҳрҳои Марв, Ҳирот, Балх, Самарқанд ва Бухоро сафар намуда, бо донандагону нобиғони созу овоз аз Ҷаъфари Қонунӣ, Устод Султонмуҳаммади Удӣ ва Абдохалифа наздик шинос шуда, дар иртибот бо шеъру мусиқӣ ҳунар андӯхт. Муддати чанд дар дарбори Шайбониён (1500-1599) Абдуллохони аввал (1530-1540), Абдулазизхон (1540-1549) чун мутриб хидмат карда, аз дарсҳои ҳунарии Кавкабии Бухороӣ баҳ-раҳои зиёди эҷодӣ бардоштааст. Иброҳими Карминӣ дар овозхонӣ сабк ва маҳорати баланди иҷроӣ дошта, дар ҳав-заҳои ҳунарии Бахорою Самарқанд бо номи «бул-булнавои карминӣ» машҳур будааст. Дар шаклу анвои мусиқӣ «савт», «амал», «қавл», «нақш», «рехта» ва «сунбулӣ» сохта, махсусан, дар тазмини усули мақомҳои «Ҳусайнӣ», «Исфаҳон», «Рост» танифоти зиёд сохта, ғазалро некӯ мегуфтааст.
| Иброҳими Карминӣ | |
| Таърихи таваллуд | 1490 |
| Зодгоҳ | Кармина |
| Таърихи даргузашт | 1561 Бухоро |
| Пеша(ҳо) | навозанда сароянда |
Адабиёт вироиш
Абулфараҷ Исфаҳонӣ, Китоб-ал-оғонӣ, Миср, 1900-05; Ҳумоӣ Ҷ. Таърихи адабиёти Эрон, Табриз, 1332; Шаъбонӣ А. Аз Куруш то Паҳлавӣ, Шероз, 1346; Машҳун А. Таърихи мусиқии Эрон, ҷ.1, Теҳрон,; Фарҳангномаи мусиқии Эрон, Теҳрон, 1376; Энциклопедияи адабиёт ва санъати тоҷик, ҷ.1, Душ., 1988; Farmer H.A. hictory of Arabian Music, London, 1945.[1]
Ҳамчунин нигаред вироиш
Сарчашма вироиш
- ↑ Донишномаи Шашмақом./Зери таҳрири Олимов К., Абдувалиев А., Азизӣ Ф., Раҷабов А., Ҳакимов Н. – Душанбе, 2009. - с. 83 ISBN 978-99947-49-13-3