Иброҳим Барамиков
Барамиков Иброҳим Иззатуллоевич (русӣ: Ибрагим Изетуллович Барамыков; 3 августи 1909, Симферопол — 16 сентябри 1978, Душанбе) — филмбардор. Артисти халқии ҶШС Тоҷикистон (1969), Ходими хизматнишондодаи санъати ҶШС Тоҷикистон (1946).
| |
Таърихи таваллуд: | 21 июл (3 август) 1909 |
Таърихи даргузашт | 16 сентябр 1978 (69 сол) |
Шаҳрвандӣ: | |
Касб: | филмбардори саҳна, филмбардор |
Самт: | воқеъанигори сусиёлисм[d] |
Ҷоизаҳо: | |
IMDb: | ID 1313633 |
Зиндагинома
вироишХатмкардаи факултети оператории Институти умумииттифоқии давлатии кинематография (1935).
Фаъолияти эҷодӣ
вироишАз соли 1935 дар «Тоҷиккино» (баъдтар «Тоҷикфилм») ба фаъолияти эҷодӣ шурӯъ кардааст. Иброҳим Барамиков аз филмбардорони намоёни кинои ҳуҷҷатии тоҷик буд.
Филмшиносӣ
вироишФилмҳои ҳуҷҷатӣ
вироишМуаллиф ва оператори филмҳои ҳуҷҷатии «Сарҳадбонон» (1935), «Аспҳои лақайӣ» (1937), «Иродаи халқ», «Канали Калони Фарғона», «Эҷодиёти халқ» (1939), «Канали Ҳисор» (1940), «Тантанаи санъати тоҷик» (1941); «Водии дарёи Вахш» (1947), «Чаҳоркунҷаҳои мазраъҳои пахта» (1954), «Роҳи пуршараф» (1958), «Ба Тоҷикистон омадани К. Е. Ворошилов» (1958) ва ғайра; филмбардори филмҳои ҳуҷҷатии «Душанбе — Сталинобод» (1936), «Тоҷикистони офтобрӯя» (1937), «Ҷавонони ворошиловӣ» (1940) ва ғайра; сароператори филмҳои пурраметражи ҳуҷҷатии публитсистии «Тоҷикистон» (медали биринҷӣ дар кинофестивали 6-уми байналхалқӣ дар Венетсия, 1946), «Замини ҷавонӣ» (1950), «Тоҷикистони Советӣ» (филми ранга, Мукофоти давлатии СССР, 1952), «Иди халқи тоҷик» (1955) ва ғайра; муаллиф ва реж. филмҳои ҳуҷҷатӣ ва илмию омавии «40-солагии ҶШС Тоҷикистон» (1964), «Дӯстии барқсозон» (1967), «Пахтаи маҳиннах» (1971). Ҳамчун реж. филмҳои «Гаҳвораи шеъри ман» (1971, бо ҳамкории И. Лиситский), «Зардолуи Тоҷикистон» (1973) ва ғ-ро офаридааст.
Филмҳои бадеӣ
вироишИброҳим Барамиков дар кинои бадеӣ қувваозмоӣ кардааст: оператори таҳиягар дар филмҳои бадеии «Боғ» (1939), «Водии баланд» (1940). Дар солҳои ҶБВ (1941—1945) дар студияи муттаҳидаи Сталинобод ва «Союздетфилм» филмҳои бадеии «Фарзандони Тоҷикистон» (1942) ва «Март-апрел» (1943)-ро ба навор гирифтааст.
Ордену ҷоизаҳо
вироишБо ду ордени «Нишони Фахрӣ», медалҳо ва Грамотаҳои Фахрии Президиуми Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон сарфароз гардидааст. Аз соли 1957 узви ИК. ИҶШС.
Эзоҳ
вироишСарчашма
вироиш- Барамиков Иброҳим Иззатуллоевич / Н. Шарипов // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.