Игор Горинин
И́гор Василевич Горинин (русӣ: И́горь Васи́льевич Горы́нин; 10 март 1926, Санкт-Петербург — 9 май 2015, Санкт-Петербург) — физикдон ва кимиёдони рус, академики АИ ИҶШС (1984, аз 1991 академики АИ Русия). Асосгузор ва роҳбари мактаби маводшиносии илмӣ.
 | |
| Таърихи таваллуд | 10 март 1926 |
| Зодгоҳ | |
| Таърихи даргузашт | 9 май 2015 (89 сол) |
| Маҳалли даргузашт | |
| Кишвар | |
| Фазои илмӣ | маводшиносӣ[d] |
| Ҷойҳои кор | |
| Дараҷаи илмӣ: | доктори илмҳои техникӣ[d] |
| Алма-матер | |
| Ҷоизаҳо |
         |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
Зиндагинома
вироишХатмкардаи факултаи филизшиносии Донишкадаи политехникии Ленинград (1949). Ходими илмӣ (1949), муовини директор оид ба илм (1958), сармуҳандис, директори генералӣ (1977—2008), президент ва роҳбари илмии (аз 2008) Институти марказии илмӣ-таҳқиқотии масолеҳи конструктории «Прометей». Оид ба маводди реакторҳои атомӣ, кафшеркунӣ, фавқулмустаҳкамии сохториву технологии масолеҳи кафшершаванда таҳқиқот анҷом додааст. Усулҳои легиронӣ (усулҳои ба хӯла ҳамроҳ кардани ҷузъҳои дигари филиззӣ барои ҳосил кардани пӯлод), табодули фазавӣ ва хосиятҳои ташаккули сохтори дислокатсионӣ, инчунин асосҳои физикии мустаҳкамӣ ва хосиятҳои пластикии масолеҳро таҳия намудааст. Бо роҳбарии Г. барои дастгоҳҳои энергетикии атомии собит ва манқул (нақлиётӣ) шаклҳо (наслҳо)-и нави ба таъсири гармиву радиатсия тобовари пӯлодҳои фавқулмустаҳкам ҳосил карда шудаанд. Муаллифи беш аз 500 асари илмӣ, аз ҷумла 8 монография, 222 патент ва кашфиёт.
Ордену ҷоизаҳо
вироишДорандаи Мукофоти ленинӣ (1963), Мукофоти давлатии ИҶШС (1974), Мукофоти давлатии Русия (1994, 2005). Бо орденҳои Ленин, Байрақи Сурхи Меҳнат, Инқилоби Октябр, медали тилои ба номи Д. К. Чернов ва ғ. сарфароз гардидааст.
Эзоҳ
вироишСарчашма
вироиш- Горинин Игор Василевич // Вичлас — Гӯянда. — Д. : СИЭМТ, 2015. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 4). — ISBN 978-99947-33-77-4.