Импе́рияи Испа́ния (исп. Imperio Español) — маҷмӯи қаламравҳову мустамликаҳо, ки таҳти назорати мустақими Испания дар Аврупо, Амрико, Африқо, Осиё ва Уқёнусия буданд. Таъсисаш бо оғози Кашфиётҳои бузурги ҷуғрофӣ рост меояд, ки дар натиҷааш яке аз аввалин империяҳои мустамликавӣ мегардад. Империяи Испания аз асри XV то (ҳамроҳ бо дороиҳои африқоӣ) охири асри XX вуҷуд дошт. Қаламравҳои испанӣ дар охири солҳои 1480-ум бо уния (иттифоқ)-и Каролҳои католикӣ: шоҳи Арагона ва маликаи Кастилия, муттаҳид шуданд. Сарфи назар аз он, ки монархҳо ҳукмронии ҳар як замини худро идома доданд, сиёсати хориҷии онҳо маъмул буд. Дар с. 1492 онҳо году они Гранадаро забт карданд ва Реконкиста-ро дар нимҷазираи Иберия бар зидди маврҳо ба итмом расониданд. Дохилкунии Гранада, яъне қаламрави собиқи аморати Гранада, ба ҳайати тоҷи Кастилия муттаҳидсозии заминҳои испаниро ба анҷом расонид, новобаста аз он, ки Испания ҳоло ҳам ба ду шоҳигарӣ тақсим буд. Дар худи ҳамон сол Христофор Колумб аввалин экспедитсияи тадқиқотии испаниро ба ғарб тариқи уқёнуси Атлантик анҷом дода, барои аврупоиҳо Ҷаҳони Навро кушода, барои Испания аввалин қаламравҳои онсӯиуқёнусӣ сохт. Аз ҳамин вақт Нимкураи ғарбӣ мақсади асосии тадқиқотҳову мустамликагардонии испаниҳо шуд.
