Исҳоқ ибни Роҳавайҳ

(Тағйири масир аз Исҳоқ ибни Роҳуя)

Исҳоқ ибни Роҳавайҳ (ар. إسحاق بن رَاهَوَيْه المروزي الحنظلي التميمي‎; 778[1], Марв29 январ 853[1], Нишопур) — ҳофиз, муҳаддис, муфассир ва фақеҳи маъруфи мусулмони шофеъӣ, аз шогирдони Муҳаммади Шофеъӣ.

Исҳоқ ибни Роҳавайҳ
араб. ар. إسحاق بن راهويه
сурат
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл: муҳаддис
Таърихи таваллуд: 778[1]
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 29 январ 853[1]
Маҳалли даргузашт:
Кишвар:
Эътиқод: ислом ва суннӣ
Самти фаъолият: илми ҳадис
Устодон: Муҳаммади Шофеъӣ, Husayn ibn Alí al-Jufí[d] ва Abd ar-Rahman ibn Mahdi[d]
Шогирдон: Муҳаммад Бухорӣ, Муслим ибни Ҳаҷҷоҷ, Абуисо Муҳаммад Тирмизӣ, Аҳмад ибни Шуъайби Насоӣ ва Ибни Қутайба
Осор:

Иттилооти иловагӣ
Лоиҳаҳои алоқаманд:  Викианбор  
Вироиши Викидода

Адабиёт

вироиш