Муаззин
гӯяндаи азон
Муаззин (ар. مؤذن, талаффуз ҳамчун «муъаззин» - азонгӯй) — дар ислом ходими масҷид, шахсе, ки аз манораи масҷид азон гуфта, эътиқодмандонро ба намоз даъват мекунад.
Жан-Леон Жером. Муаззин аз манораи масҷид эътиқодмандонро ба намоз даъват мекунад (1879)
ТаърихВироиш
Муаззин бо ташаккули дини ислом пайдо шуда, ҳоло ҳам дар байни халқҳои Шарқ, аз ҷумла тоҷикон вуҷуд дорад[1].
Билол ибни Рабоҳ — аввалин муаззин.
ЭзоҳВироиш
- ↑ Донишномаи фарҳанги мардуми тоҷик, Ҷилди 1. А-М – Душанбе: Муассисаи давлатии Сарредаксияи илмии Энсиклопедияи Миллии Тоҷик, 2015, - саҳ. 650
АдабиётВироиш
- Гогиберидзе Г. М. Исламский толковый словарь. — Ростов н/Д.: Феникс, 2009. — 266 с. — (Словари). — 3 000 экз. — ISBN 978-5-222-15934-7.
- Ньюби Г. Краткая энциклопедия ислама = A Concise Encyclopedia of Islam / Пер. с англ.. — М.: Фаир-пресс, 2007. — 384 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-5-8183-1080-0.