Мунзифа Ғаффорова
Мунзифа Ғаффорова (Мунзифа Қаҳҳоровна Ғаффорова; 4 октябри 1924, Хуҷанд — 2013, Душанбе) — доктори илмҳои фалсафа (1968), профессор (1988), ходими давлатӣ, «Ходими хизматнишондодаи илми ҶШС Тоҷикистон» (1974).
| Мунзифа Қаҳҳоровна Ғаффорова | |
| Таърихи таваллуд | 4 октябр 1924 |
| Зодгоҳ | Хуҷанд |
| Таърихи даргузашт | 2013 |
| Маҳалли даргузашт | Душанбе, Тоҷикистон |
| Кишвар |
 Тоҷикистон |
| Фазои илмӣ | фалсафа |
| Ҷойҳои кор | Кумитаи комсомолии вилояти Ленинобод, Кумитаи комсомолии ҶШС Тоҷикистон, КМ ҲК ҶШС Тоҷикистон, Донишкадаи давлатии санъати Тоҷикистон ба номи М. Турсунзода, Донишкадаи давлатии омӯзгории Душанбе ба номи Т.Г. Шевченко |
| Дараҷаи илмӣ: | доктори илмҳои фалсафа |
| Унвонҳои илмӣ | профессор |
| Алма-матер | Донишкадаи давлатии мӯзгории ш. Ленинобод |
| Ҷоизаҳо | ҷоизаи «Ходими хизматнишондодаи илми ҶШС Тоҷикистон» (1974), ду ордени Байрақи Сурхи Меҳнат» (1948, 1949), «Дӯстии халқҳо» (1984), «Дӯстӣ» (1999), медали «Барои меҳнати шоён дар солҳои 1941–1945» (1945), ифтихорномаҳои Президиуми Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон |
Зиндагинома
вироиш- Солҳои 1943 бахши табиатшиносии Донишкадаи давлатии мӯзгории ш. Ленинобод хатм кардааст.
- 1943 ба ҳайси муаллими фанни биологияи Селхозтехникуми Ленинобод ва муншии Кумитаи комсомолӣ дар назди Донишкадаи омӯзгории вилояти Ленинобод фаъолият кардааст.
- 1944–1946 котиби Кумитаи комсомолии вилояти Ленинобод оид ба ташвиқот ва тарғибот,
- 1946–1948 котиби Кумитаи комсомолии ҶШС Тоҷикистон оид ба ташвиқот ва тарғибот,
- 1948–1952 мудири шуъбаи КМ ҲК ҶШС Тоҷикистон оид ба кор байни занон буд.
- 1952–1955 дар аспирантураи АИ ҶШС Тоҷикистон таҳсил кардааст.
- 1955–1957 ба ҳайси муаллими калони кафедраи марксизм-ленинизми Донишкадаи занонаи Душанбе,
- 1957–1962 дотсенти кафедраи марксизм-ленинизми Донишкадаи давлатии омӯзгории Душанбе ба номи Т.Г. Шевченко,
- 1962–1973 мудири кафедраи фалсафаи донишкадаи мазкур кор кардааст.
- 1966–1968 докторанти Донишгоҳи давлатии Москва ба номи М. Ломоносов буд.
- 1974–1979 дар вазифаи ректори Донишкадаи давлатии санъати Тоҷикистон ба номи М. Турсунзода,
- 1979–1988 ректори Донишкадаи давлатии омӯзгории Душанбе ба номи Т.Г. Шевченко кор кардааст.
- 1988-2013 профессори кафедра и фалсафаи Донишгоҳи давлатии омӯзгории Тоҷикистон ба номи Садриддин Айнӣ буд.
Ҷоизаҳо
вироиш- ҷоизаи «Ходими хизматнишондодаи илми ҶШС Тоҷикистон» (1974),
- ду ордени «Байрақи Сурхи Меҳнат» (1948, 1949),
- ордени «Дӯстии халқҳо» (1984), ордени «Дӯстӣ» (1999),
- медали «Барои меҳнати шоён дар солҳои 1941–1945» (1945),
- ифтихорномаҳои Президиуми Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон мукофотонида шудааст.
Инчунин бо нишонҳои сарисинагии «Аълочии маорифи халқи Тоҷикистон» (1971), «Аълочии маорифи халқи ИҶШС» (1982), «Аълочии фарҳанги ҷумҳурӣ» (1997), нишони «Наставник молодёжи» (1991), сарфароз карда шудааст.