Муҳаммад Исфаҳонӣ
Муҳаммад Маҳдӣ Воизӣ Исфаҳонӣ (форсӣ: محمدمهدی واعظی اصفهانی, ҳамчунин маъруф ба Муҳаммад Исфаҳонӣ; тав. 5 июли 1966, Теҳрон) — хонанда, оҳангсози поп ва савти эронӣ.
форсӣ: محمد مهدی واعظی اصفهانی | |
Иттилооти асосӣ | |
Таърихи таваллуд | 5 июл 1966 (58 сол) |
Зодгоҳ | |
Солҳои фаъолият | 1994 — то ҳол |
Кишвар | |
Пеша(ҳо) | оҳангсоз, пизишк, овозхон |
Ношир(он) | Иронгом[d] |
mohammadesfahani.com | |
Парвандаҳо дар Викианбор |
Зиндагинома
вироишДонишгоҳи тиббии Эронро соли 1997 хатм кардааст, дар давраи таҳсил омӯзиши мусиқии эрониро аз машҳуртарин сарояндаи анъанавии Эрон Муҳаммадризо Шаҷариён омӯхта ва ӯ беҳтарин шогирдонии Алӣ Ҷаҳондар буд.[1]
Албомшиносӣ
вироишМуҳаммад Исфаҳонӣ дорои 16 албомҳои студиёи расмӣ ва ду албоми консерти зинда мунташиршуда, бо оҳангсозони маъруф ба монанди Ҳумоюн Хуррам, Фаридун Шаҳбозиён, Бобак Байъат мебошад[2].
Албомҳои студиёӣ
вироиш- Танҳотарин сардор
- Алнур
- Гулчин - (Мусиқии классикии эронӣ)
- Вилояти ишқ - (Мусиқии филми эронӣ)
- Роҳи интизор
- Фосила
- Танҳо мондам - (Мусиқии миллии эронӣ)
- Моҳи ғарибистон
- Нуну далқак
- Ҳафтсин
- Ихроҷиҳо
- Баракат
- Ҳузур 1 (консерти зинда)
- Ҳузур 2 (консерти зинда)
- Бевожа
- Шиква
Сурудҳо ягона
вироиш- Васлу ҳиҷрон, 2014
- Зарринкӯлоҳ, 2014
- Сабзаи Наврӯз, 2015, Овои интизор