Наҷмуддини Розӣ
Наҷмуддини Розӣ (форсӣ: نجمالدین رازی, ҳамчунин машҳур ба Наҷмуддини Доя ё Наҷми Розӣ; 1177 — 1256[1] ё 1247) —ориф, сӯфӣ, зоҳид, файласуф ва донишманди форс-тоҷик, муаллифи «Ристолату-т-туюр», «Сироҷу-л-қулуб» ва «Ақлу ишқ».
| Наҷмуддини Розӣ | |
|---|---|
| Иттилооти инфиродӣ | |
| Касб, шуғл: | ориф, файласуф, шоир |
| Таърихи таваллуд: | 1177 |
| Таърихи даргузашт: | 1256[1] ё 1247 |
| Кишвар: | |
| Эътиқод: | ислом |
| Самти фаъолият: | тасаввуф |
| Устодон: | Наҷмуддини Кубро ва Маҷдуддини Бағдодӣ |
| Осор: | |
 Вироиши Викидода | |
Эзоҳ
вироиш
|
Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |