Носируддин Муҳаммади Самарқандӣ

Носируддин Муҳаммади Самарқандӣ (?, Самарқанд — тақр. 1162, ҳамон ҷо) — донишманд ва фақеҳи ҳанафии форс-тоҷик.

Носируддин Муҳаммади Самарқандӣ
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл:	фақеҳ
Таърихи даргузашт:	1162
Маҳалли даргузашт:	Самарқанд
Вироиши Викидода

Зиндагинома

Аввал дар зодгоҳаш маълумот гирифта, баъд дар Бухоро таҳсил кардааст. Аксари мамлакатҳои шарқи исломиро дидааст. Носируддин Муҳаммади Самарқандӣ фиқҳ, калом, мантиқ, сарфу наҳв, риёзиёт, забону адабиёти араб, фалсафа ва ғайраро аз худ менамояд.

Мероси илмӣ

Мероси илмии ӯ инҳоанд: «ан-Номеъу-л-кабир» (1153) — маҷмӯи фатвоҳо; «Мултақити Носирӣ» («Баргузидаи Носирӣ» мухтасари китоби номбурда"борат аз 40 боб); «Китобу-л-мулта-қитфи-л-фатовои-л-ҳанафия»; («Ки­тоби фатвоҳои баргузида доир ба мазҳаби ҳанафия»); «Китобу-л-фиқҳу-н-нофеъ» («Китоби муфид дар фиқҳ»); «Китобу-л-эҳдод» («Китоби ҳақиқат»); «Китобу-л-мансур фӣ фурӯъи-л-ҳанафия» («Китоби насрӣ до­ир ба шохаҳои ҳанафия»); «Китоби хулосата-л-муфтӣ фӣ фурӯъ» («Ки­тоби хулосаҳои муфтӣ доир ба шохаҳо»).

Ҳамаи асарҳои Носируддин Муҳаммади Самарқандӣ барои омӯхтан ва муайян кардани таърихи фиқҳи исломӣ аҳамият доранд. Аксар китобҳои Носидуддин Муҳаммад Самарқандӣ дар захираи дастнависҳои Институти шарқшиносии АИ Узбекистон маҳфузанд.

Адабиёт

• Носируддин Муҳаммади Самарқандӣ // Муҳит — Плеханов. — Д. : СИЭСТ, 1984. — (Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир А. С. Сайфуллоев ; 1978—1988, ҷ. 5).