Сафиюддини Ардабилӣ

Шайх Сафиюддини Ардабилӣ (форсӣ: شیخ صفی‌الدین اردبیلی‎; 1252[1], Ардабил12 сентябр 1334, Ардабил) — шайх, сӯфӣ, ориф, шоир ва нависандаи форс-тоҷик, писари шайх Аминуддини Ҷибраил ва падари Шайх Садруддини Мӯсо.

Сафиюддини Ардабилӣ
араб. форсӣ: صفی‌الدین اردبیلی
сурат
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл: илоҳиётшинос, шоир
Таърихи таваллуд: 1252[1]
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 12 сентябр 1334(1334-09-12)
Маҳалли даргузашт:
Маҳалли дафн:
Кишвар:
Эътиқод: ашъарӣ ва тасаввуф
Падар: Аминуддини Ҷибраил[d][2]
Фарзандон: Садруддини Мӯсо
Самти фаъолият: тасаввуф
Устодон: Зоҳиди Гелонӣ
Шогирдон: Садруддини Мӯсо

Иттилооти иловагӣ
Лоиҳаҳои алоқаманд:  Викианбор  
Вироиши Викидода