Содиқ Ҳидоят (форсӣ: صادق هدایت‎; 17 феврал 1903[1][2][3][…] ё 1902, Теҳрон[7]4 апрел 1951[2] ё 9 апрел 1951[4][5][6], Порис[7]) — нависанда, тарҷумон ва рӯшанфикри эронӣ[11], ки ӯро ҳамроҳи Муҳаммадалӣ Ҷамолзода, Бузург Алавӣ ва Содиқи Чӯбак яке аз падарони достоннависии навини эронӣ медонанд.

Содиқи Ҳидоят
форсӣ: صادق هدایت
Таърихи таваллуд: 17 феврал 1903(1903-02-17)[1][2][3][…] ё 1902
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 4 апрел 1951(1951-04-04)[2] ё 9 апрел 1951(1951-04-09)[4][5][6]
Маҳалли даргузашт:
Шаҳрвандӣ (табаият):
Навъи фаъолият: нависанда, тарҷумон, румоннавис, шоир, насрнавис, қиссанавис
Забони осор: форсӣ[8][9][10] ва фаронсавӣ
Имзо: имзо
Логотипи Викитека Осор дар Викитека
 Парвандаҳо дар Викианбор
Логотипи Викигуфтовард Гуфтовардҳо дар Викигуфтовард

Зиндагинома

вироиш

Содиқ Ҳидоят дар сешанбе 17 феврали 1903 дар Теҳрон таваллуд шуд. Содиқ Ҳидоят дар ҷавонӣ геёҳ‌хор шуд ва китобе дар фавойиди геёҳ‌хорӣ низ навишт ва то паёни умри худ геёҳ‌хор боқӣ‌ монд.

Ъазимат ба Урупо

вироиш

Ҳидоят дар 1303 (шамси) аз мадрисаи сан лӯйӣ фориғаттаҳсел гашт ва дар ҳамен сол бӯд ки бо тақӣ разавӣ ошино шод. Дар сол 1305 бо якомен гурӯҳи дониш‌омӯзи иъзом ба хориҷ, роҳе билжек шод ва дар риштаи муҳандисе ба таҳсел пардохт. Дар ҳамен сол, достони «марг» дар маҷалаи ероншаҳр шумораи 11, ки дар олмон мунташир мешуд ба чоп рисонид.

Худкушии якум ва нахустин достонҳо

вироиш

Содиқ ҳидоят дар соли 1307 (шамсе) иқдом ба худкушӣ дар рӯдхонаи мурн (Фаронса) кард, лекин як қойиқи моҳегерӣ вай ро ниҷот дод. Ъиллати худкушӣ масоили ъотифӣ бӯда‌ аст.

Нахустин нимӯна достонҳои кӯтоҳи ҳидоят, дар ҳамон сол худкушӣи нофарҷомаш сӯрат гирифт. Намоишномаи «Парвен Духтари Сосон» ва достони кӯтоҳи «модлин» ро дар ҳамен даврон навишта аст. Пас аз он худкушӣи нофарҷом нез достонҳои маърӯфи «Зинда ба гӯр», «асери Фаронсавӣ», «афсонаи офарениш» ва «Ҳоҷ Оқо» ро навишт.

Бозгашт ба Теҳрон

вироиш

Ҳидоят дар соли 1309 бе онка таҲсилоташ ро ба поён рисонда бошад, ба Теҳрон бозгашт ва дар бонки миллӣ машғӯл ба кор шуд. Дар ҳамен солҳо маҷмӯъа достони «зинда‌ба‌гӯр» ва намоишномаи «парвен духтар сосон» ро дар Теҳрон мунташир кард.

Китобҳо

вироиш

Аз тарҷумаҳои вай Масх (румон)(навиштаи Франтс Кофко) ро метавон ном бурд.