Станюкович Кирилл Владимирович
Станюкович Кирилл Владимирович — доктори илми биологӣ (1954), профессор (1957). Узви вобастаи АИ ҶТ (1978). Арбоби шоистаи илми ҶШС Тоҷикистон (1971). Нависандаи русзабон, сайёҳ, ҷуғрофияшинос.[2]
| Станюкович Кирилл Владимирович | |
|---|---|
| Станюкович Кирилл Владимирович | |
| Таърихи таваллуд: | 19 июли 1911 |
| Зодгоҳ: | ш. Санкт-Петербург |
| Таърихи даргузашт: | 16 феврал 1986 ё 1986[1] |
| Маҳалли даргузашт: | |
| Кишвар: | |
| Фазои илмӣ: | олим |
| Ҷойҳои кор: | |
| Дараҷаи илмӣ: | доктори илмҳои биология[d] |
| Алма-матер: | |
| Ҷоизаҳо: |
         |
.svg){kind=small}
ЗиндагиномаВироиш
Станюкович Кирилл Владимирович Донишгоҳи давлатии Ленинградро хатм кардааст (1936), ихтисос – «ботаника». Самтҳои асосии фаъолияти илмӣ: геоботаника, флористика, география, ҳифзи табиат. Ходими калони илмӣ (1946-1951), директори Пойгоҳи биологии Помир (1951-1959). Ходими калони илмӣ (1959-1965), мудири бахш (1965-1969; 1971-1975) Шӯрои омӯзиши қувваҳои истеҳсолкунандаи ҷумҳурии АИ ҶШС Тоҷикистон (1975-1982). Мудири бахши географияи Шӯъбаи ҳифз ва истифодаи оқилонаи захираҳои табиии АИ ҶШС Тоҷикистон (1975-1982).
ҶоизаҳоВироиш
- Бо орденҳои Ситораи Сурх,
- Дӯстии халқҳо,
- медалҳои «Барои мудофиаи Ленинград»,
- «Барои ғалаба бар Германия дар Ҷанги Бузурги Ватании солҳои 1941-1945», «Барои меҳнати аъло»,
- «Барои меҳнати шоиста»,
- «Сисолагии ғалаба дар Ҷанги Бузурги Ватании солҳои 1941-1945»,
- «50-солагии Қувваҳои Мусаллаҳи ИҶШС»,
- Ифтихорномаҳои Раёсати Шӯрои Олии ҶШС Тоҷикистон тақдир шудааст.
- Арбоби шоистаи илми ҶШС Тоҷикистон (1971).
МанобеъВироиш
- ↑ https://aleph.nkp.cz/F/?func=find-c&local_base=aut&ccl_term=ica=jo20211125808
- ↑ Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон.Ҳайати шахсӣ. – Душанбе: Дониш, 2011. - 216 с.
ОсорВироиш
|
Ин мақолаи хурд дар бораи одам аст. Бо густариши он ба Википедия кумак кунед. Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад. |