Саҷда

Саҷда (арабӣ: سجده) пешонӣ ба замин ниҳодан, сар ба замин гузошта, таъзим кардан; ҳафт узви бадани худро (пешона, ду кафи даст, ду сари зону, ду сарангушти по) ба замин ниҳода, зикрҳои муқаррарро гуфтани намозхон.

Намозгузорон дар ҳоли суҷуд. Масҷиди марказии шаҳри Душанбе. Соли 2010. Акс аз Н. Шамс.

Сарчашма

Фарҳанги забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд) Ҷ. 2 П – Ҷ./Дар зери таҳрири М.Ш.Шукуров, В.А.Капранов, Р.Ҳошим, Н.А. Маъсумӣ. – Москва 1969, - c.229