Тарти́л (ар. الترتیل‎) — истилоҳе қуръонӣ ба маънои шумурда, дуруст, равон, сангин ва оҳангин хондани матни Қуръони карим, ки дар сира ва суннати набавӣ табйин шуда, ва аз тариқи ахбору осор ба китобҳои луғат роҳ ёфта, ва ба унвони васфе мумтоз барои ҳар сухану калом шинохта шудааст, чунонки дар хабар аст, ки дар каломи Расулуллоҳ (с) тартил буд.