Забони телугу
Забони телугу (తెలుగు) яке аз забонҳои Ҳиндустон буда, дар иёлотҳои Андра Прадеш, Телангана ва минтақаҳои иттифоқии Пудучеррӣ (Янам) истифода бурда мешавад. Ин забон дар баробари ҳиндӣ, англисӣ ва банголӣ ҳамчун яке аз забонҳои сершумор мебошад, ки забони гуфтугӯии беш аз як иёлоти Ҳиндустон мебошад ва мақоми забони ибтидоии расмӣ дорад. [4] [5] Инчунин яке аз шаш забонест, ки аз ҷониби ҳукумати ин кишвар забони классикии Ҳиндустон таъйин шудааст. [6] [7]
| Номи қавмӣ | телугу తెలుగు[1] |
|---|---|
| Кишварҳо | |
| Шумораи умумии гӯишварон | |
| Таснифот | |
| Хат | Телугу[d] |
| Коди забонӣ | |
| ГОСТ 7.75–97 | тел 675 |
| ISO 639-1 | te |
| ISO 639-2 | tel |
| ISO 639-3 | tel |
| WALS | tel |
| Ethnologue | tel |
| Linguasphere | 49-DBA-aa |
| ABS ASCL | 5104 |
| IETF | te |
| Glottolog | telu1262 |
| Ниг. низ: Лоиҳа:Забоншиносӣ | |
Таърих
вироишТелугу забони қадимаи хаттӣ аст; қадимтарин ёдгориҳои он ба охири асри VI - ибтидои асри VII-и мелодӣ рост меояд. Адабиёти телугу нисбат ба дигар забонҳои дравидӣ дертар инкишоф ёфтааст. Оғози анъанаи адабии телугу (ёдгориҳои қаблии адабиёти ҷайнӣ дар асрҳои IX-XI пас аз таъсиси ҳиндуия дар Андҳра хароб карда шуданд) аз ҷониби шоироне гузошта шудаанд, ки дар асрҳои XI (Нанная Бхатта) ва XIII (Тикканга, Эрапрагада) кор кардаанд.); онҳо эпоси классикии қадимии Ҳиндустон Маҳабҳаратаро ба забони телугу тарҷума карданд (натиҷаи ин тарҷума Андҳра Маҳабҳарат номида шуд, ки Андҳра номи шаҳри телугузабон ва кишваре, ки онҳо зиндагӣ мекунанд; ин истилоҳ дар забони худи телугу кам истифода мешавад). Асарҳои аслӣ дар асри XIV пайдо шуданд ва меъёрҳои забони адабӣ дар асрҳои XV-XVI дар зери таъсири санскрит ва пракрит, забонҳои адабии марказии Ҳинд, ки ба мероси санскрит гузаштаанд, ташаккул ёфтанд.
Мисли дигар забонҳои ибтидоии дравидӣ, тафирҳои классикии адабӣ ва гуфтугӯии телугу хеле фарқ мекунанд. Аммо аллакай дар ашъори тарғибкунандагони бҳакти (дар асрҳои XII-XIII ва баъд дар асри XV) забони гуфторӣ ба кор рафта, дар асри XIX ҷараёне ба вуҷуд омад, ки ба он нависанда Гуразада Аппарао, ки мақсади ба вуҷуд овардани забони нави адабӣ ба забони гуфторӣ дошт. Дар асри XX забони адабии нав дар адабиёти бадеӣ ва ВАО мавқеи бартариро ишғол кард. Аз соли 1968 Академияи Телугу кор карда, грамматикаи меъёрии забони адабиро («вяваҳарика») кор карда мебарояд; забони қадимии китобӣ («грантика») танҳо дар минтақаҳои маҳдуд – аз ҷумла, дар назм нигоҳ дошта мешавад.
Аввалин грамматикаи телугу «Шабдачинтаманӣ» («Тилисми калимаҳо») аз ҷониби Нанная Бҳатта дар асри XI тартиб дода шудааст; марҳилаи муосири омӯзиши телугу дар асри XIX оғоз ёфт (грамматикаи С.П. Браун ва дигар асарҳо). Соли 1832 энсиклопедияи Педда балашикша барои кӯдакон тартиб дода шуд, ки дорои маълумоти асосӣ дар бораи навиштан ва фонологияи телугу мебошад. Ба ғайр аз олимони аврупоӣ, телугуро олимони Ҳиндустон дар донишгоҳҳои Ҳайдаробод, Тирупатӣ ва Вишакҳапаттанам меомӯзанд.
Маълумоти забоншиносӣ
вироишТасниф
вироиш- Забонҳои дравидӣ
- Гурӯҳи ҷанубу шарқӣ
- Забони телугу
- Гурӯҳи ҷанубу шарқӣ
Сохтори забон
вироишАз ҷиҳати сохтор, Телугу ба "стандарти умумии дравидӣ" наздик аст. Аз ҷиҳати фонетикӣ он ба забони каннада монанд аст (дар замонҳои қадим шабоҳати онҳо боз ҳам бештар буд). Забони китобӣ ва гуфтугӯии телугу фарқ мекунанд, ки фарқияти байни онҳо на танҳо ба луғат, балки ба грамматика низ таъсир мерасонад. Аксар шаклҳои камшавии исмҳо дар забонҳои китобӣ ва гуфтугӯӣ гуногунанд.
Хусусияти забонӣ
вироишИсм
вироишИсмҳои телугу гурӯҳҳои ҷинс ва шумора доранд. Аллакай дар телугуи қадим, дар муқоиса бо дигар забонҳои дравидӣ, системаи падеж содда карда шуда буд (чор падеж бар зид, ба ҳисоби миёна, шаш). Морфемаҳои холӣ ва пасояндҳо ба асоси шаклҳои бавосита пайваст мешаванд, ки дар забони муосир бо феъли насл мувофиқат мекунанд. Шакли ҷамъи калима бо пасванди -lu ва камтар маъмул -ru сохта мешавад. Ҳама исмҳои беҷон ба ҷинси миёна тааллуқ доранд. Исмҳои мардона аксар вақт бо -ḍu, исмҳои занона бо -tu, -lu, -ralu ва исмҳои беҷон бо -mu анҷом мешаванд.
Шумора
вироишШумораи телугу ба системаи даҳии стандартӣ пайравӣ мекунанд. Рақамҳои зерин аз 1 то 10 ингуна мебошанд: okaṭi «1», renḍu «2», mūḍu «3», nālugu «4», aidu «5», āru «6», ēḍu «7», enimidi «8», tommidi «9», padi «10».
Ҷонишин
вироишДар зерсистемаи ҷонишинҳои шахсӣ, чун дар аксари забонҳои дравидӣ, шаклҳои фарогир (мо бо шумо ҳастем) ва истисноӣ (“мо бе шумо ҳастем”) шакли ҷамъи шахси 1 мавҷуданд. Ҷонишинхои асосии шахсӣ дар зер оварда шудаанд (ғайр аз онҳо дар шаҳеи 2 ва 3 як катор шаклҳои фахрӣ мавҷуданд):
| Ш. танҳо | Ш. ҷамъ | |
|---|---|---|
| 1 ш. | nēnu | manamu (incl.),
mēmu (exl.) |
| 2 ш. | nīvu, nuvvu | mīru |
| 3 ш. | vāḍu, vīḍu (m) | vāru, vīru (m) |
| āme, īme (f) |
Феъл
вироишСифати феълӣ
вироишСифати феълӣ дар телугу метавонанд комил, нокомил, номуайян ва манфӣ бошанд. Сифатҳои нокомил бо илова кардани пасванди -tunna ба асоси феъл сохта мешаванд: масалан, vatstsu «bnm» — vastunna «омадан». Сифатҳои комил бо истифода аз пасванди -ina, ки ба ёздаи феъл пайваст шудаанд, сохта мешаванд, ки шакли аслии пасванди нокомил мебошад: chēyu "кардан" - chēsina "кардашуда".
Феъли ҳол
вироишБо илова кардани нишондиҳандаҳои замони гузашта -tu ва нишондиҳандаҳои замони гузашта -i ба решаи феъл сохта мешавад (дар сурати охирин садои кутоҳи охири реша -u -i мешавад).
chepputu — "мегӯянд"; cheppi — "гуфта".
Сифати феълӣ бо роҳи илова кардани морфемаи -te ба сифати феълӣ сохта мешавад. Ин шакл вақтро ифода намекунад ва дар шахс ва шумора тағир намеёбад.
Сифат
вироишСифат ҳамчун ҷузъи нутқ бо мавҷуд набудани гурӯҳи ҷинс, шумора ва ҳолат хос аст. Сифатҳо ба аввалдараҷа ва дуюмдараҷа ҷудо мешаванд. Сифатҳои аввалдараҷа метавонанд пеш аз исм суффикси -ni гиранд: tella "сафед" - tellani ēnugu "фили сафед". Сифатҳои дуюмдараҷа бо ёрии суффиксҳо сохта мешаванд. Масалан, аз andamu «зебоӣ» сифати andamaina «зебо» сохта шудааст. Дар сохти муқоисавӣ сифат дар шакли муқаррариаш кор фармуда мешавад: Nadi kolani kanṭē peddadi «Дарё аз ҳавз калонтар аст».
Зарф
вироишБисёр зарфҳо аз исму сифатҳо бо истифода аз морфемаи -gā (sukhamu «хушбахт» — «sukhamugā «хушбахтона») сохта мешаванд. Баъзе исмҳо ва шаклҳои феълро метавон ҳамчун зарф истифода кард (nēḍu - "имрӯз" ("худи имрӯз"). Зарфҳои ғайриҳосилшуда низ мавҷуданд: "inka" - "ҳанӯз").
Пасоянд
вироишДар телугу пасояндҳои зиёде мавҷуданд.
Ҳиссачаҳо
вироишДар телугу ҳиссачаҳои зиёде мавҷуданд.
Нидо
вироишДар телугу нидоҳо ба таври васеъ истифода мешаванд.
Калимаҳои овозтақлидӣ ва шабеҳ
вироишДар телугу калимаҳои тақлидӣ ва шабеҳ хеле маъмуланд.
Навиштан
вироишАлифбои ҳиҷоии телугу истифода мешавад.
Нигаред низ
вироишЭзоҳ
вироиш- ↑ https://github.com/unicode-org/cldr/blob/main/common/main/te.xml
- ↑ ScriptSource - India
- ↑ Ethnologue (ингл.) — 25, 19 — Dallas, Texas: SIL International, 1951. — ISSN 1946-9675
- ↑ Schools, Colleges called for a shutdown in Telugu states. 16 ноябри 2019 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 11 октябри 2017.
- ↑ Making Telugu compulsory: Mother tongues, the last stronghold against Hindi imposition.
- ↑ Declaration of Telugu and Kannada as classical languages. Press Information Bureau. Ministry of Tourism and Culture, Government of India. 31 октябри 2008 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 16 Декабри 2008.
- ↑ Telugu gets classical status, Times of India (1 October 2008). Бойгонӣ шудааст 4 ноябри 2008 сол. Проверено 1 ноябри 2008.