Уқба ибни Амир ал-Ҷуҳонӣ

Шаблон:Арабское имя Абу Ҳаммад Уқба ибни Амир ал-Ҷухонӣ ( ар. عقبة بن عامر‎ тафаккур. 678, Қоҳира, Мисри ҳозира) - ҳаммаслаки Паёмбар Муҳаммад (с.а.с.). Вай дар набард барои Димишқ иштирок карда, ба артиши мусалмонон дар давраи забт шудани Миср ва дар маъракаи зидди Родос фармонравоӣ менамуд. Насаби Абу Ҳаммад ё Абу Амирро дошт [1].

Уқба ибни Амир ал-Ҷуҳонӣ
араб. ар. عقبة بن عامر الجهني
Иттилооти инфиродӣ
Касб, шуғл: сарлашкар, Волӣ (вазифа)
Зодгоҳ:
Таърихи даргузашт: 678
Маҳалли даргузашт:
Кишвар:
Эътиқод: ислом
Ҷанг:
Ҷойи кор: Мадина, Димишқ ва Қоҳира
Устодон: Муҳаммад

Иттилооти иловагӣ
Лоиҳаҳои алоқаманд:  Викианбор  
Вироиши Викидода

Зиндагинома вироиш

Дар рӯзи кӯчиданӣ пайғамбар Муҳаммад (с.а.с) аз Макка ба Мадина, Уқба ибни Амир гӯсфандони худро дар биёбон мечаронид. Пас аз фаҳмидани омадани Паёмбар (с.а.с), гӯсфандони худро партофт ва фавран ба пешвози ӯ рафт. Муҳаммад (с.а.с)-ро дида, Уқба аз ӯ хоҳиш кард, ки қасам хӯрад ( байъат ) [2].

Мисли соя, Уқба ба таври бебаҳо пайғамбари Муҳаммадр(с.а.с)-о пайравӣ мекард. Вай аксар вақт дар назди ӯ роҳ мерафт. Аксар вақт Паёмбар ӯ(с.а.с) ро дар пушти худ мешинонд, барои ҳамин Уқба ҳатто лақаби "Савораро" -ро гирифт. Баъзан Муҳаммад д(с.а.с) ар роҳ мефаромад ва ҷояшро ба Уқба медод, ва худ бошад пиёда мерафт [2].

Бевосита аз Муҳаммад (с.а.с)дониш гирифта, ӯ қории беҳамтои Қуръон, ва нақлкунандаи ҳадисҳо ( ровӣ ) ва олим-фақеҳи дар соҳаи мерос шуд ( мирос ). Вай инчунин нависанда, забоншинос ва шоири маъруф буд. То чанде пеш дар масҷиди Уқба ибни Амир (Миср) як дастнависи Қуръони Карим буд. Дар охири дастнавис чунин навишта шуда буд: "Муаллиф Уқба ибни Амир ал-Ҷӯҳонӣ." Ин дастнавис яке аз қадимтарин дастнависҳои маъруфи Қуръон буд, аммо, мутаассифона, ҳоло ин дастнавис гум шудааст [2].

Вай дар ҷанги Уҳуд ва дигар ҷанги мусалмонон бар зидди мушрикон иштирок кард. Абу Убайд ибни ал-Ҷарроҳ барои далерӣ ва ҷасорате, ки дар вақти забт кардани Димишқ нишон дода шудааст, Уқба ибни Амирро ба фиристодани халифа Умар барои фиристодани хушхабари нави ғалаба сарфароз кард. Дар Димишқ дар минтақаи Баттум зиндагӣ мекард. Дар давраи забт шудани Миср яке аз фармондеҳони лашкари мусалмонон буд. Муавия ибни Абу Суфён ӯро ба вазифаи ҳокими Миср таъйин кард ва дар он ҷо се сол монд [3]. Ӯ дар қаср дар нишеби кӯҳи Қоҳира ал-Муқаттам қарор гирифт. Сипас ӯро фармондеҳи маърака ба ҷазираи Родез фиристоданд [2].

Чанд муддат вай дар Басра зиндагӣ мекард. Вай дар ҷанги Сиффин дар паҳлӯи Муовия ширкат варзид [1].

Дар Миср дар соли 678 Уқба ибни Амир ал-Ҷуҳонӣ ба таври марговар бемор шуд. Пеш аз маргаш, ӯ ба фарзандонаш бо насиҳат муроҷиат кард: "Эй фарзандони ман, дар ёд доред, ки ман ба шумо се чизро мерос мегузорам: имон оваред ба ҳадиси Расули Худо, танҳо боэътимодии он; ҳеч гоҳ пул қарз надиҳед, ҳатто агар то нисфатон урён бошед; Шеър нанависед, зеро он дилро аз Қуръон дур мекунад. ” Ӯро дар паҳлӯи ал-Мукаттам дар Қоҳира дафн карданд. Вай ҳамчун мерос зиёда аз ҳафтод камон боқӣ мондааст, ки ҳар кадоме бо тирҳо бо худ фарқ мекарданд [2].

Эзоҳ вироиш

  1. 1.0 1.1 Ибн Хаджар аль-Аскаляни. Булуг аль-Марам / пер. Эльмира Кулиева. — С. 47.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Инфо-ислам, 2009.
  3. А. Г. Виноградов. Хронология древнего Египта. — 2014. — С. 201.

Пайвандҳои берунӣ вироиш