Фақир
Фақир (ар. فقير) камбағал, қашшоқ, нодор, мӯҳтоҷ, он кӣ фақат дорои қути лоямут мебошад; муқобили ғанӣ.
|
Ҳар кӣ тавонгар буд ва деҳқони бузург буд, гурехта буд ва дарвешону фақирон монда буданд. | 
|
Эзоҳ
вироишСарчашма
вироиш- Фарҳанги забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд) Ҷ. 2 П–Ҷ./Дар зери таҳрири М.Ш.Шукуров, В.А.Капранов, Р.Ҳошим, Н.А. Маъсумӣ. – Москва 1969, - c. 428
|
Ин мақолаи хурд дар бораи ислом аст. Бо густариши он ба Википедия кӯмак кунед. |