Франческу Коссига (итол. Francesco Cossíga ; 26 июли 1928, Сассари, Сардиния, Итолиё — 17 августи 2010, Рум, Итолиё) — сиёсатмадори итолиёӣ. Солҳои 1979—1980 — Раиси Шӯрои Вазирони Итолиё. Солҳои 1985—1992 — Президенти мамлакат. Баъд аз он — Сенатори ҳаётй, президенти фахрии Итолиё.

Франческу Коссига
итол. Francesco Cossiga
3 июл 1985 — 28 апрел 1992
Пешгузашта Алессандру Пертинӣ
Ҷонишин Оскар Луиҷи Скалфару
4 август 1979 — 4 апрел 1980
Пешгузашта Ҷулиу Андреоттӣ
Ҷонишин Франческу Коссига
28 апрел 1992 — 17 август 2010
29 апрел 2008 — 17 август 2010
14 июн 1979 — 11 июл 1983
25 июн 1985 — 3 июл 1985
12 феврал 1976 — 30 июл 1976
Пешгузашта Luigi Gui[d]
Ҷонишин Франческу Коссига
30 июл 1976 — 13 март 1978
Пешгузашта Франческу Коссига
Ҷонишин Франческу Коссига
13 март 1978 — 11 май 1978
Пешгузашта Франческу Коссига
Ҷонишин Ҷулиу Андреоттӣ
4 апрел 1980 — 18 октябр 1980
Пешгузашта Франческу Коссига
Ҷонишин Arnaldo Forlani[d]
24 ноябр 1979 — 20 декабр 1979
23 ноябр 1974 — 11 феврал 1976
3 июн 1958 — 15 май 1963
8 май 1963 — 4 июн 1968
28 май 1968 — 24 май 1972
19 май 1972 — 4 июл 1976
1 июл 1976 — 19 июн 1979
Таваллуд 26 июл 1928(1928-07-26)[1][2][3][…]
Даргузашт 17 август 2010(2010-08-17)[7][1][2][…] (82 сол)
Ном ҳангоми таваллуд итол. Francesco Cossiga
Ҳамсар Giuseppa Sigurani[d][6]
Фарзандон Giuseppe Cossiga[d][6] ва Anna Maria Cossiga[d][6]
Ҳизб
Таҳсилот
Дараҷаи илмӣ laurea[d][6] (1948)
Фаъолият сиёсат[8] ва ҳуқуқ[8]
Эътиқод котулисизм[d]
Соядаст
Ҷоизаҳо
Навъи артиш Нерӯи дарёӣ
Рутба Frigate Captain[d]
Ҷойҳои кор
 Парвандаҳо дар Викианбор
Логотипи Викитека Осор дар Викитека

Зиндагинома

вироиш

Коссига дар охири ҷанг ба сиёсати Итолиё дохил шуда, соли 1945 дар синни 17-солагӣ ба сафи Ҳизби христианҳои демократи Итолиё дохил шуд. Аз соли 1963 узви роҳбарии гурӯҳи порлумонии ҲХД буд, соли 1974 бори нахуст вазифаи вазириро ба ӯҳда дошт. Пас аз ду сол Коссига вазири корҳои дохилӣ шуда, дар солҳои 1979 ва 1980 чанд вакт ба Шӯрои Вазирони Итолиё (сарвазир) рохбарй мекард.

Фаъолияти сиёсӣ

вироиш

1945—1985 — узви Ҳизби христианҳои демократ.

Аз соли 1958 аъзои парлумони Итолиё буд.

Аз соли 1963 — узви роҳбарияти гурӯҳи парлумонии ҲХД.

1974—1976 — Вазири бе курсӣ оид ба идоракунии давлатӣ.

1976—1978 — вазири корҳои дохилии Итолиё. Вай полисро аз нав ташкил кард ва аввалин шӯъбаи мубориза бо терроризмро таъсис дод. Баъди суиқасд бо ҷони Алду Моро ва маргаш, ӯ истеъфо дод.

Аз августи соли 1979 то марти соли 1980 ва дар моҳҳои апрел —сентябри соли 1980 — Раиси Шӯрои Вазирони Итолиё.

1983—1985 — раиси сенати Итолиё.

24 июни соли 1985 дар маҷлиси якҷояи ду палатаи парлумон дар рафти муҳокимаи якум президенти Итолиё интихоб шуд. Вай аз 3 июли соли 1985 то 28 апрели соли 1992 то охири муҳлаташ дар ин вазифа буд.

Аз 28 апрели соли 1992 — Сенатори якумра. Ӯ бо фармони сарвазири Итолиё президенти фахрӣ эълон карда шуда буд.

Мукофотҳо

вироиш
  • Салиби калони ордени «Нишони Хидматҳои шоистаи Республикаи Итолиё» бо лентаи калон зинат дода шудааст
  • Фармондехи ордени «Нишони Фахри»-и Итолиё
  • Доранда Салиби калони ордени Малта
  • Салиби бузурги ордени Леополд I (Белгия)
  • Занҷири ордени озодкунандаи Сан-Мартин (Аргентина)
  • Занҷири Ордени Салиби Ҷанубӣ (Бразилия)
  • Занҷири Ордени Истиқлолият (Қатар)
  • Занҷири ордени Пиус (Ватикан)
  • Занҷири ордени Серафим (Шветсия)
  • Занҷири ордени Боливар (Венесуэла)
  • Занҷираи ордени «Нишони фахрӣ» (Чили)
  • Занҷири ордени Ҳусейн (Иордания)
  • Занҷири ордени Инфанта Дон Энрике (Португалия)
  • Салиби бузурги Легиони фахрӣ (Фаронса)
  • Салиби бузурги ордени Сент-Марино (Сан-Марино)
  • Ордени Байраки Венгрия дарачаи 1.
  • Ордени «Нишони фахрӣ» (Полша)
  • Ордени калони командирии ордени Данеброг
  • Салиби бузурги ордени Al Merito Melitense (Ордени Малта)
  • Салиби бузурги ордени Майкл ва Сент Ҷорҷ (Британияи Кабир)
  • Салиби бузурги ордени Масеҳ (Португалия)
  • Салиби бузурги орден 7 ноябр (Тунис)
  • Салиби бузурги ордени ваннаҳо (Британияи Кабир)
  • Салиби бузурги ордени Оранж-Нассау (Нидерландия)
  • Ордени Салиби Бузург (Миср)
  • Салиби бузурги ордени Тоҷи Нанги (Люксембург)
  • Ордени «Нишони хидмат дар назди Германия».
  • Салиби бузурги ордени Шоҳин (Исландия)
  • Афсари бузурги ордени уқоби Атстек (Мексика)
  • Офсари калони ордени Ренессанси Польша
  • Ордени шоҳ Томислав (Хорватия)
  • Салиби бузурги Салиби Сурхи Итолиё.

Пайвандҳо

вироиш
  • Дар сиёсати ҷаҳонӣ кӣ кист / Муҳаррир.: Кравченко Л. П. (ред.) Ва дигарон. — М.: Политиздат, 1990. ISBN 5-250-00513-6