Хати оромӣ
Хати оромӣ – хатест хос ба овозҳои ҳамсадо. Вай дар заминаи хати финиқӣ, ҷомеаи қабилаҳои ғарбии сомӣ – оромиҳо пайдо шудааст. Қадимтарин осори хатии оромӣ навиштаҷоти Барҳадод (Сурияи Шимолӣ, садаи IХ пеш аз мелод) ва Закир аз ҳамо (тақрибан солҳои 800 пеш аз мелод мебошад. Баъдтар хати оромиро дигар халқҳо яҳудиён, ошуриён, бобулиён ва ғайраҳо қабул кардаанд.
Нигаред низ
вироишАдабиёт
вироиш- Афсаҳов А., Қаҳҳоров Ҳ. Хат ва пайдоиши он. - Душанбе:Маориф, 1994.- С.32-34.
- Ахмедов Б., Юнусов А. Аз таърихи ихтирои хат.//Китобдор.- 2006.- №1.- С.17.
- Пиктография //Энсиклопедияи советии тоҷик. - Душанбе, 1984.- Ҷ.5.- С.509.
- Хат //Энсиклопедияи советии тоҷик. - Душанбе, 1987.- Ҷ.7.- С. 613-619
- Коғаз //Энсиклопедияи советии тоҷик. – Душанбе,1981.- Ҷ.З.- С. 498.
- Ахмедов Б. Китоб ва пайдоиши он. //Китобдор. - 2007.- №1.- С.34-35.
- Матншиносӣ //Энсиклопедияи советии тоҷик. - Душанбе,1983.- Ҷ.4.- С.268.
- Манбаъшиносӣ //Энсиклопедияи советии тоҷик. - Душанбе, 1983.- Ҷ.4.- С. 177-178.
Адабиёт
вироиш- Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир А. С. Сайфуллоев. — Д. : СИЭСТ, 1978—1988.