Шарафуззамон Тоҳири Марвазӣ
Шарафуззамон Тоҳири Марвазӣ (ар. شرف الزمان طاهر المروزي; 1 январ 1056 ё 1057, Марв — 1124 ё 1125) — пизишк ва ҷуғрофиёдони форс-тоҷик, пизишки дарбори Маликшоҳи Салҷуқӣ.
| Шарафуззамон Тоҳири Марвазӣ | |
|---|---|
| араб. ар. شرف الزمان طاهر المروزي | |
| Иттилооти инфиродӣ | |
| Касб, шуғл: | пизишк, ҷонваршинос, муаррих |
| Таърихи таваллуд: | 1 январ 1056 ё 1057 |
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | 1124 ё 1125 |
| Кишвар: | |
| Эътиқод: | ислом |
| Самти фаъолият: | пизишкӣ |
| Осор: |
Феҳрист
|
 Вироиши Викидода | |
Зиндагинома
вироишДар Марв таваллуд ёфта, аввал дар зодгоҳаш, сипас дар Бухоро, Хоразм ва Самарқанд зиндагӣ кардааст. Тоҳири Марвазӣ дар бораи тиб ва табиатшиноси асарҳои бисёр эҷод кардааст, ки баъзеашон дар шакли дастнавис ва дигарашон дар шакли шарҳу эзоҳҳои олимони дигар (маснавӣ, нависандаи асри 13-и форс-тоҷик Муҳаммади Авфи, адабиётшивоси ибтидои асри 15 Ибни Мухон ва дигарон) боқӣ мондааст.
Дар байни асарҳои Тоҳири Марвазӣ асари зоогеографии ӯ «Табоеъу-л-ҳайвон» — (тахминан соли 1120 таълиф шудааст) машҳур мебошад.
Эзоҳ
вироишАдабиёт
вироиш- Тоҳири Марвазӣ / Г. Аҳмадов // Сақофӣ — Ховалинг. — Д. : СИЭСТ, 1987. — (Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир М. Д. Диноршоев ; 1978—1988, ҷ. 7).
- Minorsky, V. (1942). Sharaf al-Zaman Tahir Marvazi on China, the Turks and India. London: The Royal Asiatic Society. p. 234. Retrieved 1 June 2023.