Шоҳбегим Зиёуссалтана
Шоҳбегим (форсӣ: شاهبیگم), мулаққаб ба Зиёуссалтана (форсӣ: ضیاء السلطنه; 1799—1873[1]) — шоир, хаттот ва шоҳдухти Қоҷор, духтари Фатҳалишоҳ (ҳукмронӣ 1797—1834).
| Таърихи таваллуд: | 1799 |
|---|---|
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | 1893 |
| Шаҳрвандӣ (табаият): | |
| Навъи фаъолият: | шоир, хушнавис |
Зиндагинома
вироишШоири соҳибзавқу хушбаён, дорои табъи нозук буд. Дар бадоҳатан гуфтани шеър ва хаттотӣ маҳорат доштааст. Ин чанд байт, ки дар радифи ғазали Тоҷуддавла гуфтааст, аз эҷодиёти ӯянд:
«Агар ба бод диҳам зулфи анбаросоро.
Ба доми хеш кашам оҳувони саҳроро».
В-агар зи лутф назар афганам ба азми рамим,
Дубора зинда кунам муъҷизаи Масеҳоро.
Баҳри ризои дӯст гузаштем мо зи ҷон,
Оре, барои дӯст зи ҷон метавон гузашт.
Эзоҳ
вироиш- ↑ ضیاء السلطنه [اول (شاه بیگم)].
Адабиёт
вироиш- Зиёуссалтана / У. Назиров // Замин — Илля. — Д. : СИЭМТ, 2018. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 7). — ISBN 978-99947-33-89-9.