Эҳтироми қабр дар Ислом

Эҳтироми қабрҳо (ар. تعظيم القبور‎ — таъзиму-л-қубур) — парастиши қабр ва анҷом додани расму оинҳо дар назди онҳо дар ибтидои густариши дини ислом мамнӯъ ва маҳкум шуда буд, вале бо мурури замон ин амалҳо ба ҷузъи ҷудонашавандаи ҳаёт табдил ёфтаанд.

Масҷид-мақбараи Алӣ ибни Абӯтолиб дар Ан-Наҷаф аз ҷиҳати теъдоди зиёраткунандагон пас аз Макка ва Мадина дар ҷои дуюм аст.
Муллоҳои шиъа дар хиёбони Шаҳидон дар Боку бар сари қабри кушташудагон дар фоҷеаи сиёҳи январ намоз хонданд.

Дар солҳои аввали ислом ҳатто зиёрати қабр аз ҷониби мусулмонон мамнӯъ буд, вале баъдан ин мамнӯъиятро худи Муҳаммад (с) рад кард.

Масҷиди Холид ибни Валид, асҳоби Паёмбар, бо лақаби "шамшери Ислом"

Зиёратгоҳҳои Осиёи Марказӣ

вироиш
 
Мақбараи Баҳоуддин Нақшбанд дар Бухоро.
 
Стела дар соҳили дарёи Сир, ки гӯё қабри Қорқут-ота дар онҷо ҷойгир буд.

Адабиёт

вироиш