Яздгирди III
(Тағйири масир аз Яздигурди III)
Яздгирди III, Яздигурди III (624, Истахр[d] — 652, Марв) — охирин шоҳаншоҳи Эрону Анэрон аз дудмони Соcонӣ, писари Шаҳриёр ва набераи Хусрави Парвизу ҳамсараш Ширин.
16 июн 632 — 651 | |
Пешгузашта | Бӯрондухт |
Ҷонишин | Усмон ибни Аффон |
Таваллуд |
624 |
Даргузашт |
652 |
Дудмон | Хонадони Сосон |
Падар | Шаҳриёр |
Фарзандон | Пирӯзи III, Баҳроми VII ва Шаҳрбону |
Эътиқод | маздаясно |
Парвандаҳо дар Викианбор |
Ба қавле вай ҳангоми бар тахт нишастан 8 сол дошт ва ба муддати нуздаҳ сол подшоҳӣ кард. Ҳамлаи мусулмонон ба Эрон дар замони подшоҳии ӯ рух дод, ки ба тасхири Тайсафун ва тақрибан саросари қаламрави Соcониён ва шикасту оворагии Яздгирди III анҷомид. Яздгирд дар натиҷаи хиёнати гурӯҳе аз зердастонаш перомуни Марв дар осиёбе кушта шуд.
Эзоҳ
вироишАдабиёт
вироиш- Дашков С. Б. Цари царей — Сасаниды. История Ирана III—VII вв. в легендах, исторических хрониках и современных исследованиях. — М.: СМИ-АЗИЯ, 2008. — 352 с. — ISBN 978-5-91660-001-8.
- Дьяконов М. М. Очерк истории Древнего Ирана. — М.: Издательство восточной литературы, 1961. — 444 с.