Қаҳва (ар. قهوه‎) — донаҳои (тухми) дарахти тропикие, ки онро дар оташ бирён карда, баъд кӯфта орд карда, истеъмол мекунанд; нӯшидание, ки кӯфта ё хокаи қаҳваро дар об ҷӯшонда ё болояш оби ҷӯш рехта, ба он шир ва шакар омехта ва гоҳе бе инҳо мехӯранд.[1]

Донаҳои (тухм)и дарахти қаҳва
Пиёлаи қаҳва

Таърих

вироиш

Аз қадим барои сокинони мамлакати Яман кишти каҳва аҳмияти давлатӣ дошт. Онҳо ҳатто аз мамлакат содир намудани донаҳои хушкнакардаи каҳваро манъ карда буданд, то ки ягон донаи ҳосилхези он ба дасти мамлакати бегона наафтад ва чӣ хеле маълум аст, ҳосили махфии шоҳона рўяд. Дар миёнаҳои садаи XVII рақобаткунандагон 7 дона тухми кабуди каҳваро дуздида ба Ҳиндустон мебаранд. Аз ин тухми дарахти ҳосилхез қаҳваро месабзонанд. Дар соли 1906-ум Ҷорҷ Вашингтон, химики англис таҳшини хокамонанди каҳваро мушоҳида карда, аввалин шуда истеҳсоли қаҳваи ҳалшавандаро аз санҷиш баровард.

Истеъмол

вироиш

Айни ҳол қаҳваро дар ҳар намуд бо технологияҳои гуногун истеҳсол мекунанд, яъне каҳваи ҳалшаванда, донагӣ ва дигар намудҳо. Қаҳваи кӯфта ва қаҳваи донагӣ аз ҳам чӣ фарқият доранд? Кадомаш барои истеъмол беҳтар аст? Ин аз вазъи нигаҳдошт ва баста кардан вобаста мебошад. Мӯҳлати нигаҳдории каҳваи донагӣ зиёд аст. Мӯҳлати нигаҳдории каҳваи кӯфта на зиёда аз 6 моҳ муқаррар шудааст. Айни ҳол кариб 60 намуди дарахти каҳва мавҷуд мебошад.

Манфиат

вироиш

Ин ҷо тадқиқотеро дастрас намудем, ки қаҳва моро аз вазни изофагӣ халос мекунад. Ин аз он сабаб, ки қаҳва хусусияти параҳакунии чарбро дорад. Қаҳваи намуди донагӣ аз тезҳалшаванда манфиатбахштар аст. Аммо қаҳвае, ки бо технологияи дуруст тайёр гардидааст, манфиати зиёд дорад. Дар қаҳваи ҳалшаванда кофеин зиёд аст. Бояд гуфт, ки ягон намуди қаҳваро дар шиками гурусна нӯшидан мумкин нест.

Имрӯзҳо дар бозору мағозаҳо мо имконияти дастрас намудани қаҳваҳои ширкатҳои гуногунро дорем, ба монанди Нескафе, Чибо, Пеле, Маскел Хаус ва ғайра. Ҳангоми харидории қаҳва бодиққат бошед, дар он бояд калимаи «натуральный» яъне «табиӣ» навишта шуда бошад. Ширкатҳои истеҳсолкунандае, ки каҳваи сохтаро истеҳсол мекунанд, ин калимаро наменависанд.[2]

Инҷоро ҳам бингаред

вироиш