Қозизодаи Румӣ
Салоҳуддин Мӯсо ибни Муҳаммад ибни Маҳмуд (форсӣ: صلاحالدين موسى بن محمد بن محمود) маъруф ба (форсӣ: قاضیزاده رومی; тақрибан 1364[2][3], Бурса, Имперотурии Усмонӣ — тақрибан 1436[3][2], Самарқанд, Имперотурии Темурӣ[d][2][3]) — риёзидон ва ахтаршинос.
| усм. صلاح الدين موسی پاشا بن محمد بن محمود رومى[1] | |
 | |
| Таърихи таваллуд | тақрибан 1364[2][3] |
| Зодгоҳ | |
| Таърихи даргузашт | тақрибан 1436[3][2] |
| Маҳалли даргузашт | |
| Фазои илмӣ | риёзиёт ва ахтаршиносӣ |
| Ҷойҳои кор | |
| Шогирдон | Улуғбек ва Алии Қушчӣ[2] |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
Зиндагинома
вироишҚозизодаи Румӣ дар соли 1367 дар шаҳри Бурсо ба дунё омадааст. Ӯ, ки устоди риёзиёт ва ахтаршиносӣ буд, дар Самарқанд ба ҳукми Улуғбег ба мудирияти расадхона ва мадрасаи он шаҳр мансуб шуд. Вай дар пажӯҳиш ва нигориши «Зайҷи ҷадиди султонӣ» ҳамкорӣ доштааст. Аз ҷумлаи китобҳои Қозизодаи Румӣ «Шарҳу-т-тазкира» дар ахтаршиносӣ ва «Шарҳи ашколи-т-таъсис» дар ҳандаса аст.