Ҳабиб Раҳмон
Муҳаммад Ҳабиб Раҳмон (бенг. মুহাম্মদ হাবিবুর রহমান ; 3 декабри 1928, Муршидобод — 11 январи 2014, Дакка) — арбоби давлатии Банглодеш, иҷрокунандаи вазифаи сарвазири Банглодеш (30 марти 1996 — 23 июни 1996)
| банголӣ: মুহাম্মদ হাবিবুর রহমান | |
 | |
| 1 феврал 1995 — 30 апрел 1995 | |
| Пешгузашта | Шаҳобуддин Аҳмад |
| Ҷонишин | A. T. M. Afzal[d] |
| Таваллуд |
3 декабр 1930 |
| Даргузашт |
11 январ 2014 (83 сол) |
| Таҳсилот | |
| Эътиқод | ислом |
| Ҷоизаҳо | |
| Ҷойҳои кор | |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
Зиндагинома
вироишСоли 1951 Донишгоҳи Даккаро хатм карда, баъдан таҳсилашро дар Донишгоҳи Оксфорди Британиёи Кабир идома дод.
Фаъолияти меҳнатиашро соли 1952 ба ҳайси омӯзгори фанни таърих дар Донишгоҳи Дакка оғоз кардааст. Баъдан дар Донишгоҳи Раҷшоҳӣ дарс дод ва баъдан дар он ҷо ба ҳайси декани факултети ҳуқуқ кор кард. Соли 1964 касбашро дигар карда, ба сифати адвокат ба кор шуруъ намуд. Солҳои 1976-1995 қозии Суди Олӣ буд[1] .
Соли 1995 аз вазифаи қозии Суди Олии Банглодеш истеъфо дод. Соли 1996 ба ҳайси иҷрокунандаи вазифаи сарвазири Банглодеш кор кардааст.[1]
Эзоҳ
вироиш- ↑ 1.0 1.1 Rahman, (Justice) Muhammad Habibu(англ.)(пайванди дастнорас — таърих). 11 Декабри 2010 санҷида шуд. Баргирифта аз сарчашмаи аввал 6 июли 2012.