Ҳаким Абдулмаҷид
Ҳаким Абдулмаҷид — шоир, узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон (1999)
| Убайдулло Абдулмаҷидов | |
| Таърихи таваллуд: | 12 октябр 1936 (87 сол) |
| Зодгоҳ: | Хуҷанд |
| Шаҳрвандӣ (табаият): | |
| Навъи фаъолият: | шоир |
Зиндагинома вироиш
Ҳаким Абдулмаҷид (Абдулмаҷидов Убайдулло) 12 октябри соли 1936 дар шаҳри Хуҷанд ба ҷаҳон омадааст. Баъди хатми мактаби миёнаи ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ, соли 1957, вориди факултаи филологияи тоҷики Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон ба номи В. И. Ленин шуда, соли 1962 ба итмом расондааст. Баъди хатми донишгоҳ муддате дар рӯзномаи «Пионери Тоҷикистон» ва маҷаллаи «Машъал» ходими адабӣ будааст. Пас аз бозгашт ба зодгоҳаш дар соҳаи маориф шуғл варзида, баъдан ходими адабӣ, муҳаррири рӯзномаи бисёрадади Комбинати абрешим, сониян, то нафақа баромадан, мудири осорхонаи «Шарафи меҳнатӣ»-и Ҷамъияти саҳҳомии «Абрешим» будааст. 15 марти соли 2012 шоир аз олам даргузашт.
Эҷодиёт вироиш
Гулчини ашъори ӯ дар маҷмӯаҳои мунтахаби адибони тоҷик, монанди «Гулистони умед», «Мужда», «Риштаборон», «Чилқалам» ба табъ расидаанд. Намунаҳои алоҳидаи осораш соли 1997 бо номи «Пайғоми сафед» ва соли 2010 таҳти унвони «Нони озод» аз чоп баромадаанд.[1]
Эзоҳ вироиш
- ↑ Адибони Тоҷикистон (маълумотномаи мухтасари шарҳиҳолӣ)./Таҳия ва танзими Асрори Сомонӣ ва Маҷид Салим. — Душанбе, «Адиб», 2014, — с.23 ISBN 978-99947-2-379-9