Ҷавод Мамедович Ҳошимов (07. 11. 1914, Самарқанд – 07. 10. 1980, Душанбе) — доктори илми тиб (1967), профессор (1968).

Зиндагинома

вироиш

Ҷавод Мамедович Ҳошимов соли 1936 Институти тиббии Самарқандро хатм наму-дааст. Солҳои 1936-1942 ординатори беморхонаи касалиҳои сироятии Душанбе, 1942-1950 ас-систент ва 1951-1953 дот-сенти кафедраи бемориҳои сироятии ИДТТ ба номи Ибни Сино кор кардааст. Аз соли 1953 то охири ҳаёт мудири кафедраи бемориҳои сироятии донишгоҳи мазкур ва дар як вақт саринфексионисти Вазорати тандурус-тии Тоҷикистон буд. Муаллифи зиёда аз 60 асари илмӣ мебошад, ки асосан ба масъалаҳои гуногуни бемориҳои сироятӣ оиданд. Бо орденҳои Байрақи Сурхи Меҳнат, «Нишони Фахрӣ», медалҳо ва Грамотаҳои Фахрии Президиуми Совети Олии Тоҷикистон қадр ёфтааст.

  • Клиника и лечение космопо-литного возвратного тифа. – Алмаата, 1950;
  • Глистные болезни человека и борьба с ними. – Сталинабад, 1954;
  • Клещи-врачи здоровья чело-века. – Сталинабад, 1955 (соавтор);
  • Кишечный амебиаз. – Д., 1962;
  • Кишечный амебиаз в Таджикистане: Дисс… доктора мед. наук. – Ленинград, 1966.[1]
  1. Арбобони илми тоҷик (асри ХХ-аввали асри ХХI) / Муаллиф-мураттиб Ёрмуҳаммади Сучонӣ. – Душанбе, 2017. – с. 656