Ҷанг

1. Ҷанг — амалиёти ҳарбии байни давлатҳо, байни давлат ва халқу миллатҳои озодихоҳ мебошад, ки ба пуррагӣ сабабгори бекор кардани ҳама гуна муносибатҳои осоиштаи онҳо мегардад.

симои Исломии Қуръон дар давоми ҷанг ба Муҳаммад нозил шуд

Ҷанг ба ҷанги адолатнок ё қонунӣ (худмудофиаи фардӣ ва дастаҷамъӣ аз таҷовузҳо; бо қарори Шӯрои Амнияти СММ қабул намудани санксияи ҳарбӣ нисбати давлати таҷовузкор) ва ҷанги беадолат ё ғайриқонунй (таҷовузкорӣ) тақсим мешавад. Ҳама гуна ҷанги беадолат ё ғайриқонунӣ чун ҷинояти байналмилалӣ дар олами башар эътироф мешавад.^[1]

2. Ҷанг (форсӣ: جنگ) ҳарб, набард; низоъ, ҷанҷол; муқобили сулҳ.

Миёни ду кас ҷанг чун оташ аст,
Суханчини бадбахт ҳезумкаш аст.

Саъдӣ

^[2]

НигаредВироиш

ЭзоҳВироиш

↑ Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. — Душанбе: ЭР-граф, 2009. — с. 552
↑ Фарҳанги забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд) Ҷ.2 П–Ҷ./Дар зери таҳрири М.Ш.Шукуров, В.А.Капранов, Р.Ҳошим, Н.А. Маъсумӣ. – Москва 1969, - c.772

Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кумак кунед.
Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад.

[1] Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. — Душанбе: ЭР-граф, 2009. — с. 552

[2] Фарҳанги забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд) Ҷ.2 П–Ҷ./Дар зери таҳрири М.Ш.Шукуров, В.А.Капранов, Р.Ҳошим, Н.А. Маъсумӣ. – Москва 1969, - c.772

[1]

[2]