Ҷанг

симои Исломии Қуръон дар давоми ҷанг ба Муҳаммад нозил шуд

1. Ҷанг — амалиёти ҳарбии байни давлатҳо, байни давлат ва халқу миллатҳои озодихоҳ мебошад, ки ба пуррагӣ сабабгори бекор кардани ҳама гуна муносибатҳои осоиштаи онҳо мегардад.

Ҷанг ба ҷанги адолатнок ё қонунӣ (худмудофиаи фардӣ ва дастаҷамъӣ аз таҷовузҳо; бо қарори Шӯрои Амнияти СММ қабул намудани санксияи ҳарбӣ нисбати давлати таҷовузкор) ва ҷанги беадолат ё ғайриқонунй (таҷовузкорӣ) тақсим мешавад. Ҳама гуна ҷанги беадолат ё ғайриқонунӣ чун ҷинояти байналмилалӣ дар олами башар эътироф мешавад. ^[1]

2. Ҷанг (форсӣ: جنگ) ҳарб, набард; низоъ, ҷанҷол; муқобили сулҳ.

Миёни ду кас ҷанг чун оташ аст,
Суханчини бадбахт ҳезумкаш аст.

Саъдӣ

^[2]

НигаредВироиш

ЭзоҳВироиш

↑ Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. — Душанбе: ЭР-граф, 2009. — с. 552
↑ Фарҳанги забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд) Ҷ.2 П–Ҷ./Дар зери таҳрири М.Ш.Шукуров, В.А.Капранов, Р.Ҳошим, Н.А. Маъсумӣ. – Москва 1969, - c.772

Ин мақолаи хурд аст. Бо густариши он ба Википедия кумак кунед.
Дар сурати имкон ин ёддошт бояд дақиқтар ҷойгузин шавад.

[1] Фарҳанги истилоҳоти ҳуқуқ / Зери таҳрири Маҳмудов М.А. — Душанбе: ЭР-граф, 2009. — с. 552

[2] Фарҳанги забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд) Ҷ.2 П–Ҷ./Дар зери таҳрири М.Ш.Шукуров, В.А.Капранов, Р.Ҳошим, Н.А. Маъсумӣ. – Москва 1969, - c.772

[1]

[2]