Ҷомеъа

(Тағйири масир аз Ҷомеа)

Ҷaмъият (порсӣ: جمعیت ) - ин:

  1. маҷмӯи мардум, ки дар шароити муайяни тараққиёти таърихӣ дар асоси тарзи истеҳсоли неъматҳои моддӣ ва муносибатҳои муайяни истеҳсолӣ ба ҳам омадаанд, ҷомеа: ҷамъияти ибтидоӣ, ҷамъияти ғуломдорӣ, ҷамъияти феодалӣ.
  2. гурӯҳи одамон, ки аз рӯи мақсад, манфиат, ихтисос ё ягон ҷиҳати дигар ҷамъ омадаанд, созмон: ҷамъияти ихтиёрӣ, ҷамъияти саҳомӣ, ҷамъияти китобдӯстон.
  3. доираи одамон, ки бо умумияти шароити иҷтимоӣ, баромад ва мансубияти табақавӣ муайян шудааст: ҷамъияти коргарон.
  4. нуфус, аҳолии шаҳре ё маҳаллае.
  5. гурӯҳ (ҷомеа), тӯда, доира, иҳота: ҷамъияти дӯстон; ҷамъияти хотир, хотири ҷамъ[1]

Пайвандҳо

вироиш