Бедгул
Бедгул, харзаҳра (лот. Nérium) — буттаест ҳамешасабз ва ороишӣ.
| Бедгул | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Гунаи умумии рустании шукуфта. Ҷазираҳои Бриони, Хорватия | ||||||||||||||||
| Табақабандии илмӣ | ||||||||||||||||
|
ХАТО: шаблони орояшинохтӣ нест, который должен описывать систематическое положение таксона Wrightieae.
|
||||||||||||||||
| Номи байнулмилалии илмӣ | ||||||||||||||||
| Nerium L. (1753) | ||||||||||||||||
| Гунаи ягона | ||||||||||||||||
|
Nerium oleander L. (1753) |
||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Тавсифоти гиёҳшиносӣ
вироишАсосан дар минтақаҳои субтропикӣ мерӯяд. То 2-2,5 м қад мекашад. Баргаш ғафси дарозрӯя, ба барги бед монанд буда, дар танаи навдаҳо 3-4-тоӣ рӯ ба рӯйи якдигар ҷой гирифтааст. Гулаш сурх, гулобӣ, сафед ё зард, аз 5 гулбарг иборат мебошад. Мевааш баргмонанд, сертухм; тухмаш пӯпакдор. Танаи Бедгул шираи сафеди ширмонанд дорад.
Густариш
вироишДар соҳилҳои ҷан. Қрим, соҳили Баҳри Сиёҳи Қафқоз, Моварои Қафқоз ва ноҳияҳои ҷан. Осиёи Марказӣ парвариш мекунанд. Баъзан дар хона ҳам мепарваранд.
Заҳрнокӣ
вироишБедгул рустании заҳрнок аст. Ҳангоми заҳролуд шудан (дард кардани шикам, васеъ шудани гавҳарак, дилбеҳузурӣ, қай, тез задани дил, исҳол, галлютсинатсия) бояд бетаъхир ба табиб муроҷиат кард.
Ҳамаи узвҳои бедгул аз сабаби гликозидҳои олеандрин, корнерин, адинерин, нериантин, нериин ва ғ. доштанашон заҳрноканд. Бо доруҳое, ки аз барги бедгул мегиранд (нериолин ва корнерин), ихтилоли фаъолияти дилу рагҳоро бартараф менамоянд. Онҳоро фақат бо тавсияи духтур истифода бурдан мумкин аст.
Корбурди пизишкӣ
вироишДар тибби халқӣ бо барги бедгул варам, дарди миён, рагкашӣ, тарбод ва бо гулаш назларо табобат мекунанд; бо оби гулаш муш, мӯрча ва дигар ҳашаротро аз хона гурезондан мумкин аст. Баргу гули бо равғани зайтун ҷӯшондаи бедгул шукуфа, сарсом ва хоришро нест мекунад. Ба ақидаи табибони мардумӣ, агар барги Бедгулро пухта ё кӯфта гузошта банданд, варамҳои сахтро таҳлил медиҳад, дарди кӯҳнаи пушт ва зонуро таскин мебахшад, ирқуннисо (радикулит), хоришак, доғҳои пӯстро дафъ мекунад. Оби баргашро бимоланд, қӯтури пӯстро шифо мебахшад, барги хушкашро кӯфта бипошанд, захмҳоро ба ҳам оварда, сиҳҳат мекунад.
Адабиёт
вироиш- Бедгул // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.
 | Ин мақолаи хурд гиёҳшиносӣ аст. Бо ба густариши он ба  Википедияи Тоҷикӣ кумак кунед!. |