Балила

Балила (лот. Terminalia chebula) — дарахтест хазонрез.

Балила
Табақабандии илмӣ
ХАТО: Параметрҳои parent ва rangро бояд пур кунед. ???: Балила
Номи байнулмилалии илмӣ
Terminalia chebula Retz.
Тасвирот дар Викианбор ITIS   506159 NCBI   155022 EOL   483607 IPNI   171037-1 TPL   kew-2431324

Тавсифоти гиёҳшиносӣ

Бар­гаш байза ё нештаршакли нӯгтез (муқобили якдигар ҷойгир шудаанд), гулаш майда, мевааш байзашакл; 20–46% моддаҳои даббоғӣ, туршӣ ва зифт дорад. Дар тибби халқӣ меваи Б.-ро чун давои рафъи ихтилоли меъдаву рӯда ва исҳоли хунин истифода мебаранд. Дар китобҳои тибби қадим (мас., аюрведӣ, тибетӣ ва ғайра) оид ба пайдоиши Б. (ба санскритӣ – харитакӣ) қиссаҳои гуногун ҷой доранд. Табибони ҳиндию тибетӣ бо меваи Б. сурфа, зиқи нафас, гирифтагии овоз, ҳикак, қай, бавосир, исҳол, бад­гуворишӣ, қабзият, дамиши шикам, амрози ангалӣ, омос­ҳои гуногун, бемориҳои дил ва сипурз, пӯст, варам, ихтилоли асабия ва ғ-ро табобат мекунанд. Б. дар тибби аюрведию тибетӣ «шоҳи до­ру­­ҳо» номида шудааст. Му­­во­­фиқи таълимоти онҳо, дар кадом қисми организм чӣ гу­на беморие, ки пайдо шавад, Б. табобат мекунад, ба ҷисму рӯҳ қувват мебахшад, кори мағзи сарро беҳтар мекунад, хотираро қавӣ мегардонад. Дар таркиби Б. ан­тиокси­дантҳои табиии пурзӯре мавҷу­данд, ки ба рагҳо устуворӣ бахшида, хунравиро бозмедоранд.

Сарчашма

• Балила // Асос — Боз. — Д. : СИЭМТ, 2013. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир Н. Амиршоҳӣ ; 2011—2023, ҷ. 2). — ISBN 978-99947-33-52-4.