Абдулҳай Собирзода

Абдулҳа́й Собирзода (1869, деҳаи Чормағзак, Қаротегин – 1951, ҳамон ҷо) — шоири тоҷик.

Абдулҳай Собирзода
Таърихи таваллуд:	1869(1869)
Зодгоҳ:	Қаротегин
Таърихи даргузашт:	1951(1951)
Маҳалли даргузашт:	Қаротегин
Навъи фаъолият:	шоир

Зиндагинома

Дар назди падараш савод бароварда, сипас таҳсилро дар яке аз мадрасаҳои Хӯқанд давом додааст. Баъд аз хатми мадраса ба зодгоҳаш баргашт ва ба деҳқонӣ машғул шуд. Ба шеъру шоирӣ дар айёми таҳсил майлу рағбат пайдо кард. Аз Абдулҳай девоне боқӣ мондааст, ки 170 ғазал, 16 мухаммас, як муноҷот, 74 рубоиро дар бар мегирад. Мавзӯъҳои ашъораш васфи ишқу муҳаббат, даъват ба ахлоқи ҳамида, танқиди зулму золимон ва ғайра мебошад. Абёти зерин аз ӯст:

Ёди аҳли ҷоҳ бар дил ҷуз ғаму озор нест,

Водареғо, мардумонро дидаи бедор нест…

Банда Абдулҳай наяндешад зи макри золимон,

Ҳар кӣ иззат ёфт аз халқ, назди золим хор нест.

Адабиёт

• Абдулҳай Собирзода // А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.

• Ҳабибов А., Ганҷи парешон, Д., 1984.

Пайвандҳо

• Шайх Абдулҳайи Қаротегинӣ(пайванди дастнорас)
• Назруллохи Мухаммадюсуф Газели Абдулхайя Муджахарфи и их художественные особенности