Сулаймон ибни Абдулмалик
Абуайюб Сулаймон ибни Абдулмалик (ар. سليمان بن عبد الملك ; 674—717) — халифаи умавӣ аз хонадони Марвониён (ҳукмронӣ солҳои 715 – 717)
| ар. سليمان بن عبد الملك | |
 | |
|
халифаи Умавӣ
|
|
| 715 — 717 | |
| Таваллуд |
675 |
| Даргузашт |
24 сентябр 717 |
| Дудмон | Umayyad dynasty[d] |
| Падар | Абдулмалик ибни Марвон |
| Модар | Wallada bint al-Abbas ibn al-Jaz[d] |
| Фарзандон | Abd al-Wahid ibn Sulayman[d] ва Ayub bin Suleiman[d] |
| Эътиқод | ислом |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
Зиндагинома
вироишАбуайюб сайъ мекард сиёсати хулафои қаблро идома бидиҳад ва бо ҳамлаи қатъӣ пойтахти Византия – Константинополро тасарруф намояд. Аммо ҳамлаи навбатӣ ҳам натиҷа надод, сипоҳи аъроб ба тавассути лашкари византиягиҳо ва булғорҳо шикаст дода шуд. Дар замони ҳукумати Абуайюб соли футуҳоти Испания, Эрон ва Осиёи Марказӣ идома меёфт. Сипаҳсолори араб Ибни Қутайба тавонист муҳимтарин вилоятҳои Хуросон ва Мовароуннаҳр (Нишопур, Марв, Самарқанд, Бухоро, Хуҷанд, Чоч ва ғайра)-ро забт намояд. Дар ин солҳо ислом дар Синд низ паҳн шуда буд. Саъйи Абуайюб соли барои ба танзим даровардани сиёсати молиётии хилофат чандон муассир набуд. Шӯришҳои зидди аъроб саросари хилофатро фаро гирифтанд. Қутайба хост зидди халифа Абуайюб соли қиём кунад, вале ба тавассути сӯиқасд кушта шуд. Дар маркази хилофат низ ҳаракатҳои зидди халифа Абуайюб соли шиддат ёфтанд. Таърихнигорони исломӣ аз шахсияти Абуайюб соли ба унвони халифаи золим ва худхоҳе ёд кардаанд.
Эзоҳ
вироишСарчашма
вироиш- А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — 608 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.