Абулқосими Қумӣ ибни Муҳаммад, маъруф ба Мирзои Қумӣ (1740, Гелон1836, Қум) — шоир ва донишманди эронӣ.

Абулқосими Қумӣ
Таърихи таваллуд: 1740(1740)
Зодгоҳ: Гелон
Таърихи даргузашт: 1836(1836)
Маҳалли даргузашт: Қум
Навъи фаъолият: шоир

Зиндагинома вироиш

Пас аз таҳсили улуми давр дар Ироқ ба Қум баргашт ва дар ин ҷо зиндагиву эҷод мекард. Ба ду забон – форсиву арабӣ оид ба фиқҳ, калом, ҳикмат, маонӣ ва ғ. асарҳои бисёри манзуму мансур эҷод кардааст. Яке аз асарҳои манзумаш – «Саволу ҷавоби Мирзои Қумӣ» дар замони зиндагии муаллиф шуҳрат ёфта буд. Рисолаҳои Абулқосими Қумӣ «Қавонин», «Ғаноим», «Муршиду-л-авом» то ҳол аҳамияти худро гум накардаанд ва мавриди омӯзиши олимони эронӣ қарор доранд. Аз Абулқосими Қумӣ девони ашъор шомили 5 ҳазор байт боқӣ мондааст.

Эзоҳ вироиш

Сарчашма вироиш