Аввал
Аввал (арабӣ: اول – нахуст, якум [1])
Аввал (арабӣ: اول) — дар фалсафаи ирфонӣ истилоҳест, ки мартабаи лотаайюни (ғайри мушаххас) ҳақро ифода намуда, ба зоти маҳзи офаридгор ишора мекунад. Дар ин мартаба вуҷуди ҳақ аз ҳар гуна изофат муназзаҳ ва аз ҳар қайду шарт озод аст. Ин мартабаи ҳақро мартабаи аҳадият меноманд. Баъди аввал мартабаҳои таайюни (мушаххас ва муайян) аввал, таайюни сонӣ, арвоҳ, олами мисол ва олами аҷсом меоянд.
Эзоҳ
вироиш- ↑ Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ (иборат аз 2 ҷилд) Ҷ. 1 А – Н (нашри дувум)./Зери таҳрири С. Назарзода, А. Сангинов, С. Каримов, М. Ҳ. Султон. – Душанбе 2010, - c. 33 ISBN 978-99947-69-39-1
Пайвандҳо
вироиш- Фарҳанги мукаммали забони тоҷикӣ Бойгонӣ шудааст 5 май 2016 сол.
Сарчашма
вироиш- Аввал // А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.