Баҳром Шермуҳаммадов

Баҳром Шермуҳаммадов (10 декабри соли 1934, гуз. Оби Машҳади шаҳри Самарқанд — 22.06.1998, Душанбе) — адабиётшинос - фолклоршинос, доктори илми филология (1988), профессор (1993), “Аълочии маорифи халқи Тоҷикистон”, Узви Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон (аз соли 1994).

Баҳром Шермуҳаммадов
Баҳром Шермуҳаммадов
Таърихи таваллуд 10 декабр 1934(1934-12-10)
Зодгоҳ шаҳри Самарқанд
Таърихи даргузашт 22 июни соли 1998
Маҳалли даргузашт шаҳри Душанбе
Кишвар Тоҷикистон
Фазои илмӣ ИЗА ба номи Рӯдакии Фарҳангистони улуми Тоҷикистон
Ҷойҳои кор Академияи илмҳои Тоҷикистон
Дараҷаи илмӣ: доктори илми филология
Унвонҳои илмӣ профессор
Алма-матер Университети давлатии Тоҷикистон ба номи В. И. Ленин
Маъруф ба
Ҷоизаҳо медалҳои “Барои кори шоён", "Ба муносибати 100-солагии рӯзӣ таваллуди В.И. Ленин”, нишони “Аълочии маорифи халқи Тоҷикистон”

Зиндагинома

вироиш

Пас аз хатми мактаб дар Омӯзишгоҳи тоҷикии омӯзгории Самарқанд (1948-1952), дар факултети таъриху филолигияи Университети давлатии Тоҷикистон ба номи В. И. Ленин таҳсил кардааст (1952-1957). Аз соли 1957 - корманди ИЗА ба номи Рӯдакии АИ Тоҷикистон. Муҳаққиқи эҷодиёти шифоҳии халқ.

Аз солҳои 50-ум мақолаву гузоришоташ дар матбуот чоп шудаанд. Муаллифи 200 асару мақолаи илмӣ ва тақризи адабӣ, аз ҷумла:

  • “Назми халқии бачагонаи тоҷик” (1973),
  • “Усули гирдоварии адабиёти шифоҳии мардуми Афғонистон” (1988),

мураттиби китобҳои:

  • “Расво шуданд” (1964),
  • “Афсонаҳои Самарқанд” (1965),
  • “Таронаҳои Самарқанд” (1966),
  • “Фолклори Бухоро” (бо ҳамқаламии Д. Обидов ва Ҷ. Раббиев, 1989).

таҳиягари маҷмӯаҳои қиссаву таронаҳои мардумии:

  • “Фикр кунӣ, меёбӣ” (1962),
  • “Дарвоза нигин дорад” (1964),
  • “Ҳафтдодарон” (1964),
  • “Гунҷишки мӯзасурхак” (1964),
  • “Лелак, лелаки боқӣ” (1972),
  • “Сандуқчаи зулбиё” (1978),
  • “Восеънома” (1985),
  • “Себи сари пул” (1987),
  • “Қиссаҳо аз рӯзгори Фирдавсӣ” (1994),
  • “Ҳафт аллома” (1994),
  • “Қиссаҳо пиромуни Фирдавсӣ”
  • “Қиссаҳои Шоҳнома” (1995).

Таҳиягари маҷмӯаҳои:

  • “Тазкираи адабиёти бачагон” (1982, бо ҳамроҳии Раҷаб Амонов,ҷилди чорум)
  • “Гӯрӯғлӣ”,
  • “Ҷамбули Мастон” (бо ҳамқаломии И.С.Брагинский ва Ҳабибулло Назаров, 1987),
  • “Куллиёти фолклори тоҷик” (иборат аз се ҷилд),
  • “Куллиёти рубоиёт” (иборат аз чор ҷилд),
  • “Куллиёти сурудҳои ғайримаросимӣ” (иборат аз ду ҷилд),
  • “Куллиёти суруду таронаҳои арӯсӣ, мавсимӣ ва бачагона” (1996, ба форсӣ),
  • “Пироҳани сухан дар қиссаҳои куҳан” ( бо ҳамкаламии Д. Обидов, 1998).

Таҳиягари:

  • “Тазкираи адабиёти бачагон” (1982, бо ҳамроҳии Раҷаб Амонов,ҷилди чорум)

Бисёр мақолаву таҳқиқоташ дар ҷумҳуриҳои собиқ шӯравӣ, дар Афғонистон ва Эрон чоп шудаанд.

Ҷоизаҳо

вироиш
  • Бо медалҳои “Барои меҳнати шоён". "Ба муносибати 100-солагии рӯзӣ таваллуди В.И. Ленин”,
  • Ифтихорномаи Фахрии Шуъбаи Тоҷикистонии Фонди советии сулҳ,

Манобеъ

вироиш