Бекорӣ

Бекорӣ — боздошташавии фаъолияти меҳнатӣ новобаста ба хоҳишу иродаи коргар ба муҳлати дарозу номуайян, ки бо қатъ шудани шартномаи кории миёни коргар ва корфармо оғоз мегардад ва ба минбаъда набудани имкони корёбӣ идома ёфта, ҳамчун зуҳуроти номатлуби иқтисодиву иҷтимоӣ муаррифӣ гардида, оқибатҳои нохушро ба дунбол дорад.

Мазмун ва мундариҷаи бекорӣ дар сатҳи сиёсати давлат бекор мондани табақаи ҷудогонаи аҳолӣ дар марҳилаи муайян аст. Барои шахси алоҳида бекорӣ - набудани коре аст, ки бидуни он шахс худро бо даромади муайян таъмин карда наметавонад. Бекорӣ — ин омили объективии ҳаёти иқтисодӣ ба шумор меравад, ки он баробари зуҳур ёфтани институти меҳнати кироя ба миён омадааст.

Бекорӣ се намуди асосӣ дорад:

• бекории истикокӣ
• бекории сохторӣ
• бекории даврӣ

Адабиёт

• Баркер Р. Словарь социальной работы. М.: Институт социальной работы, 1994; Гонтмахер Е. Ш. Социальная политика: уроки 90-х. Москва 2000;
• Рынок труда: Учебник (Под редакцией В. С. Буланова и Н. А. Волгина); Экономика труда и социальные отношения. Курс ключевых лекций. Москва 1998;
• Котляр А. Э. Занятость населения: изучение и регулирование. Москва 1983;
• Энциклопедия социальной работы. В 3 т., Т. 1.: Пер. с английского. М., 1993.

Сарчашма

• Энциклопедияи Советии Тоҷик : [дар 8 ҷ.] / сармуҳаррир А. С. Сайфуллоев. — Д. : СИЭСТ, 1978—1988.