Бурҳон Раҷаб
Бурҳон Раҷаб — ҳунарпешаи театр, коргардон, Ҳунарпешаи халқии ҶШС Тоҷикистон (1989). Бародари нависандаи Тоҷикистон Насим Раҷаб.
Бурҳон Раҷабов | |
Таърихи таваллуд | 5 август 1936 |
Зодгоҳ | Самарқанд |
Таърихи даргузашт | 5 август 2011 |
Маҳалли даргузашт | Душанбе, Тоҷикистон |
Шаҳрвандӣ | Тоҷикистон |
Ҷоизаҳо |
Зиндагинома
вироишДастпарвари мактаби миёнаи № 5 ш. Самарқанд (1955). Факултети ҳунарпешагии Институти театриву рассомии Тошканд ба номи А. Н. Островскийро хатм кардааст (1959). Солҳои 1959—1996 ҳунарпешаи Театри давлатии академии драмавии ба номи А. Лоҳутӣ буд. Ӯ дар якчанд намоишҳои телевизиони тоҷик ва филмҳои «Тоҷикфилм» нақшҳои ҷолиб офаридааст. Барои маҳорати арзанда дар саҳнаи театри тоҷик соли 1989 соҳиби унвони Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон гардидааст. Соли 1996 ӯ ба зодгоҳаш — ш. Самарқанд кӯчидааст.
Эҷодиёт
вироишАз пиесаҳои драматургҳои шӯравӣ, тоҷик ва рус, классикони русу ҷаҳон беш аз 100 нақш бозидааст.
Нақшҳо дар театр
вироиш- масхарабоз («Шоҳ Лир»-и У.Шекспир, 1961),
- Лабад «Кӯҳистон»-и Р.Ғамзатов, (1961),
- Шмага («Гунаҳкорони бегуноҳ»-и А.Островский, 1963),
- Лаунс («Ду веронагӣ»-и У.Шекспир, 1967),
- Саидхон («Сароби хунин»-и С.Азимов, 1971),
- дарвеш («Шаби гирифтани моҳ»-и Мустай Карим, 1972),
- Азимшоҳ («Дохунда»-и С.Айнӣ, 1976),
- ҳокими шаҳр («Ревизор»-и Н. В. Гогол, 1977),
- Холмат («Бой ва хидматгор»-и Ҳамза Ҳакимзода Ниёзӣ, 1982),
- Ҷӯрабой («Гавҳари шабчароғ»-и С.Улуғзода),
- Сабур Сабурович («Интихоби домод»-и Ҳоҷӣ Содиқ),
- Фамусов («Дод аз дасти ақл»-и А.Грибоедов),
- Войнитский («Ванятағо»-и А. П. Чехов, 1982),
- сарлашкар («Вопасин амиралмӯъминин»-и Ф.Муҳаммадиев),
- Афросиёб («Рустам ва Суҳроб»-и Ғ.Абдулло),
- Гургин («Бежан ва Манижа»-и Хушкинобӣ),
- Ксанф («Эзоп»-и Г.Фигейредо),
- Олимбек («Сарбозони инқилоб»-и Ғ.Абдулло)
Нақшҳо дар кинофилмҳо
вироиш- «Хомӯшӣ нахоҳад шуд»,
- «Ҳасани аробакаш» (реж. Борис Кимёгаров),
- «Паланг даркор» (реж. Б. Арабов),
- «Боз як шаби Шаҳризод», (реж. Тоҳир Собиров)
- «Афсонаҳои нави Шаҳризод», (реж. Тоҳир Собиров)
- «Шаби охирини Шаҳризод», (реж. Тоҳир Собиров)
- «Ашк ва шамшер» (реж. Тоҳир Собиров) ва ғ.
Дар иҷрои нақшҳои мазҳакавӣ маҳорати том дошт. Соли 1996 аз Душанбе ба зодгоҳаш — шаҳри Самарқанд баргаштааст. Дар ҳамкорӣ бо адиб ва драматург Адаш Истад ва бо иштироки актёрони ҷавони театр-студияи «Овози Самарқанд» намоишномаи «Хӯса»-ро ба ҳайси коргардон саҳнагузорӣ кардааст.[1]
Эзоҳ
вироиш- ↑ Аслҳо ва наслҳо. — Душанбе, 2013. — С. 109.