Виктор Поляничко
Виктор Петрович Поляничко (9 марти 1937, Ростови лаби Дон — 1 августи 1993, деҳаи Тарское, ноҳияи Пригородний, Осетияи Шимолӣ) — арбоби сиёсӣ ва давлатии ИҶШС ва Федератсияи Русия, номзади илмҳои таърих (1973), аъзои Иттифоқи рӯзноманигорони РСФСР. Шахси мансабдори рутбаи муовини сарвазири Русия [1], вакили халқии СССР, вакили халқии РСС Озарбойҷон, вакили Совети вакилони меҳнаткашони вилояти Челябинск, вакили съезди XXIII КПСС.
| Таваллуд |
9 март 1937 |
|---|---|
| Даргузашт |
1 август 1993 (56 сол) |
| Мадфан | |
| Ҳизб | |
| Таҳсилот | |
| Ҷоизаҳо |
      |
Дар як амали террористӣ кушта шудааст. Ягона сиёсатмадор дар таърихи навини Русия, ки дар рутбаи муовини сарвазири ҳукумати Федератсияи Русия даргузашт.
Кори комсомолӣ
вироишСоли 1959 аз сафи артиш пеш аз мӯҳлат озод карда шуда, ба сифати сардори штаби комсомолӣ ба участкаи сохтмони комсомолии шокии комбинати маъдани куҳӣ ва коркарди Гайский фиристода шуд.
Солҳои 1959—1964 котиби якуми комитети комсомолии шаҳри Орск буд. Соли 1965 ташкилотчии масъули КМ ВЛКСМ буд. Солҳои 1965—1971 котиби якуми комитети комсомолии вилояти Челябинск буд.
Кори ҳизбӣ
вироишДар соли 1972 — котиби комитети шаҳрии Челябински КПСС. Солҳои 1972—1978 — котиби комитети ҳизбии вилояти Оренбург. Солҳои 1978—1985 мудири сектори пропагандам КМ КПСС буд. Соли 1973 дар мавзӯи «Фаъолияти ташкилотҳои ҳизбӣ ва комсомолӣ оид ба тарбияи коммунистии ҷавонони меҳнаткаш дар давраи байни съездхои XXIII ва XXIV КПСС» рисолаи номзадиро ҳимоя кард.
Афғонистон
вироишСолҳои 1985-1988 дар Афғонистон ба ҳайси мушовири КМ КПСС дар назди Бюрои Сиёсии КМ ҲХДА (мушовири сиёсии Бабрак Кармал ва Наҷибуллоэ кор кардааст.
Озарбойҷон
вироишСолҳои 1988-1991 котиби дуюми Кумитаи марказии Ҳизби коммунисти Озарбойҷон буд. Солҳои 1990—1991 аъзои КМ КПСС буд.
Куштор
вироиш1 августи соли 1993 дар Осетияи Шимолӣ бар асари як амали террористӣ даргузашт. Мошини хидматие, ки дар он ӯ барои музокира бо фармондеҳони саҳроии осетинӣ мерафт, аз сӯи афроди ношинос тирборон шудааст. Коршиносони додгоҳӣ дар бадани муовини нахуствазир Поляничко 15 захми тир пайдо кардаанд. Якҷоя бо ӯ сардори гарнизони Владикавказ, фармондеҳи корпуси 42-юми артиш генерал-майор Анатолий Коретский ва афсари гурӯҳи зиддитеррористии Сарраёсати амнияти Алфа, лейтенанти калон Виктор Кравчук кушта шуданд [2] . Чаҳор сарбози дигар захмӣ шудаанд. Ҳанӯз куштор ошкор нашудааст. Томас де Ваал дар китоби худ Боғи сиёҳ. Байни сулҳ ва ҷанг» иддао дорад, ки муовини нахуствазир Поляничко «дар натиҷаи ҳамлаи гурӯҳе аз ҷангҷӯёни арманӣ ба ӯ дар Осетияи Шимолӣ кушта шудааст» [3] .
Эзоҳ
вироиш- ↑ Вице-премьер, который не боялся пуль
- ↑ Александр Коц. Александр Гусев, бывший командир спецподразделения ФСБ: «Басаева мы могли уничтожить еще в Буденновске»(рус.). Комсомольская правда (29 июли 2009). 21 июни 2019 санҷида шуд.
- ↑ Би-би-си | Аналитика | Глава 8. 1990—1991 гг. Советская гражданская война