Ибни Дурайд
Муҳаммад ибни Ҳасан ибни Дурайд (ар. محمد بن حسن بن درید; 837[1] ё 838[2], Басра[2][1] — 19 июл 933[3], Бағдод) — шоир, нависанда ва забоншиноси арабинависи эронитабор, ки муддати зиёди умраш дар Форс гузаштааст, шогирди Абуҳотими Сиҷистонӣ, муаллифи «Ҷумҳуру-л-луғат», «Мақсура» ва «ал-Иштиқоқ».
| Таърихи таваллуд | 837[1] ё 838[2] |
|---|---|
| Зодгоҳ | |
| Таърихи даргузашт | 19 июл 933[3] |
| Маҳалли даргузашт | |
| Кишвар | |
| Шогирдон | Абуалӣ Наҳвии Форсӣ ва Al-Rummani[d] |
 Парвандаҳо дар Викианбор | |
Эзоҳ
вироиш- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 G. W. T. Ibn Duraid (ингл.) // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 14. — P. 220.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 А. Е. К. Ибн-Дорейд (рус.) // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1894. — Т. XIIа. — С. 741.
- ↑ 3.0 3.1 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформаи додаҳои боз — 2011.