Ираклий Абашидзе

Ира́клий Виссарио́нович Абаши́дзе (гурҷӣ: ირაკლი ბესარიონის ძე აბაშიძე; 10 (23) ноябр 1909 — 14 январи 1992) — шоир ва ходими ҷамъиятии гурҷӣ, академик АИ ҶШС Гурҷистон (1960). Раиси Шӯрои Олии ҶШС Гурҷистон (1971). Раиси Садорати ИН Гурҷистон (1953 — 67), сармуҳаррири Энсиклопедияи Советии Гурҷистон. Қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (1979).

Ираклий Виссарионович Абашидзе
гурҷӣ: ირაკლი ბესარიონის ძე აბაშიძე
9-умин Раиси Шӯрои Олии ҶШС Гурҷистон
12 июли 1971 — 14 ноябри 1990
Пешгузашта	Двали, Рафаэл Рафаэлович
Ҷонишин	Гамсахурдия, Звиад Константинович
Таваллуд	10 (23) ноябр 1909 Хони[d], Губернияи Кутаиси, Русияи подшоҳӣ
Даргузашт	14 январ 1992(1992-01-14) (82 сол) Тифлис, Гурҷистон
Мадфан	Didube Pantheon[d]
Ном ҳангоми таваллуд	гурҷӣ: ირაკლი აბაშიძე
Ҳизб	Ҳизби Комунистии Иттиҳоди Шӯравӣ
Таҳсилот	Донишгоҳи Тифлис[d]
Касб	шоир, сиёсатмадор
Фаъолият	шеър
Ҷоизаҳо

Зиндагинома

Дар деҳаи Хони губернияи Кутаиси ба дунё омадааст. Шеърҳояш аз соли 1928 чоп шудаанд.

Эҷодиёт

Дар маҷмӯаҳои ӯ «Шеърҳо» (1932), «Шеърҳои нав» (1938), силсилаи шеърҳои «Сурудҳои даравгарон», «Гурия шукуфон аст», «Шаби шикорчиён» (1950 — 51) ва ғайра ҳаёти нав, ишқи Ватан, меҳнати фидокорона ва диловаронаи халқи эҷодкор тараннум шудааст. Дар мавзӯи ҶБВ (1941 — 45) ва корнамоии диловарони ҷанг шеърҳои «Капитан Бухаидзе», «Суруди марди маҷрӯҳ», «Ба хотираи Леселидзе» ва ғайраро офаридааст.

Дар силсилаи шеърҳои «Фаластин, Фаластин» (гурҷӣ: პალესტინა, პალესტინა, 1963, Мукофоти давлатии Гурҷистон ба номи Руставелӣ, 1966), «Бо пайраҳаҳои Руставелӣ» ва (гурҷӣ: რუსთველის ნაკვალევზე; мукофоти ба номи Ҷ. Неру, 1972) ва «Ин сурудҳои Гурҷистони ман аст» (1971) зиндагии душвору мураккаб ва олами ботинии шоири бузурги гурҷӣ тасвир ёфтааст.

Китобҳои «Қаробат» (1966), «Маҷмӯаи шеърҳо» (1982) аз хусуси мавқеи ҷамъиятии шоир, таърихи Гурҷистону халқи кишвар, дӯстии халқҳо ва сулҳ баҳс мекунанд.

Шеърҳои Абашидзе ба забони халқҳои собиқ СССР ва хориҷӣ, аз ҷумла ба забони тоҷикӣ (шеърҳои «Ба шоири Ҳинд», «Ба шоирони Шарқ», «Дӯстиро завол нест», «Се қалъа») чоп шудаанд.

Осор

• Ба шоирони Шарқ, дар маҷмӯа «Эътиқод», Д., 1982.
• Избранные стихи. Тбилиси, 1984
• Ищу заветный след. Москва, Детская литература, 1979. Перевод Е. Евтушенко, Н. Гребнева, М. Максимова, А. Межирова, Н. Тихонова, Б. Ахмадулиной, П. Шубина
• Избранное: Стихотворения. — М., 1979.

Ҷоизаҳо

• Қаҳрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (22.11.1979)
• 4 ордени Ленин (17.04.1958; 02.04.1966; 18.12.1969; 22.11.1979)
• ордени Ҷанги ватанӣ дараҷаи 2 (11.03.1985)
• 2 ордени Байрақи Сурхи Меҳнат (24.02.1946; 22.12.1959)
• ордени Дӯстии халқҳо (16.11.1984)
• ордени «Нишони Фахрӣ» (31.01.1939)
• медали «Барои шуҷоати меҳнатӣ» (29.08.1960)
• медалҳо

Адабиёт

• Маргвелашвили Г. Ираклий Абашидзе. — Тб., 1958.

Пайвандҳо

 Ираклий Абашидзе. Сайти «Герои Страны».

• Абашидзе Ираклий Виссарионович // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.

Сарчашма

• А — Асос. — Д. : СИЭМТ, 2011. — 608 с. — (Энсиклопедияи Миллии Тоҷик : [тахм. 25 ҷ.] / сармуҳаррир А. Қурбонов ; 2011—2023, ҷ. 1). — ISBN 978-99947-33-45-3.