Иртиш (дарё)
Иртиш (қаз.: Ертіс, чинӣ: 额尔齐斯河 — É'ěrqísī hé) — дарё дар Чин, Қазоқистон ва Русия, шохаи чап ва асосии дарёи Об[2]. Дарозии Иртиш 4248 км мебошад, ки аз худи дарёи Об дарозтар аст. Иртиш якҷоя бо Об — дарёи дарозтарин дар Русия, дуюм дар Осиё ва шашум дар ҷаҳон (5410 км). Оби ҷоришавандаи солонааш ба 94,6 км³ баробар аст.
| Иртиш (дарё) | |
|---|---|
 | |
| • Координатаҳо | |
| Мавқеъ | |
| Кишварҳо | Қазоқистон/Русия |
| Рӯйхати оби Русия | |
| 14010100112115300000027 | |
| Рамзи ҳавза | 14.01.01.001 |
| Рамзи ТҲ | 115300002 |
| Ҷилди ТҲ | 15 (нашр 3)[1] |
| Иртиш (дарё) дар Викианбор | |
ҶуғрофияВироиш
ГидрологияВироиш
Таркиби обВироиш
Олами набототу ҳайвонотВироиш
ШохаҳоВироиш
Бурчун, Калжир, Курчум, Нарим, Бухтарма, Улба, Уба, Кизилсу, Чар, Тобол, Камишловка, Ом, Тара, Уй, Шиш, Ишим, Оша, Шаган, Конда, Усолка, Вагай.
Истифодаи дарёВироиш
ПайвандҳоВироиш
АдабиётВироиш
- Иртыш // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.
- Иртыш // Словарь современных географических названий / Рус. геогр. о-во. Моск. центр; Под общ. ред. акад. В. М. Котлякова. Институт географии РАН. — Екатеринбург: У-Фактория, 2006.
Инҷоро ҳам бингаредВироиш
Викианбор маводҳои вобаста ба мавзӯи
Иртиш (дарё) дорад
|
Ин мақолаи нопурра аз ҷуғрофияи Чин мебошад. Шумо метавонед бо пурра кардани ин ба Википедия кумак кунед. |
ЭзоҳВироиш
- ↑ Ресурсы поверхностных вод СССР: Гидрологическая изученность. Т. 15. Алтай и Западная Сибирь. Вып. 3. Нижний Иртыш и Нижняя Обь / под ред. Г. Д. Эйрих. — Л.: Гидрометеоиздат, 1964. — 432 с.
- ↑ Белявский П. Е. Иртыш // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.