Иртиш (қаз.: Ертіс, чинӣ: 额尔齐斯河 — É'ěrqísī hé) — дарё дар Чин, Қазоқистон ва Русия, шохаи чап ва асосии дарёи Об[2]. Дарозии Иртиш 4248 км мебошад, ки аз худи дарёи Об дарозтар аст. Иртиш якҷоя бо Об — дарёи дарозтарин дар Русия, дуюм дар Осиё ва шашум дар ҷаҳон (5410 км). Оби ҷоришавандаи солонааш ба 94,6 км³ баробар аст.

Иртиш (дарё)
  Координатаҳо
Мавқеъ
Кишварҳо Қазоқистон/Русия
Рӯйхати оби Русия
14010100112115300000027
Рамзи ҳавза 14.01.01.001
Рамзи ТҲ 115300002
Ҷилди ТҲ 15 (нашр 3)[1]
Иртиш (дарё)
дар Викианбор

Ҷуғрофия вироиш

Гидрология вироиш

Таркиби об вироиш

Олами набототу ҳайвонот вироиш

Шохаҳо вироиш

Бурчун, Калжир, Курчум, Нарим, Бухтарма, Улба, Уба, Кизилсу, Чар, Тобол, Камишловка, Ом, Тара, Уй, Шиш, Ишим, Оша, Шаган, Конда, Усолка, Вагай.

Истифодаи дарё вироиш

Пайвандҳо вироиш


Адабиёт вироиш

  • Иртыш // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.
  • Иртыш // Словарь современных географических названий / Рус. геогр. о-во. Моск. центр; Под общ. ред. акад. В. М. Котлякова. Институт географии РАН. — Екатеринбург: У-Фактория, 2006.

Инҷоро ҳам бингаред вироиш

 
Викианбор маводҳои вобаста ба мавзӯи

Эзоҳ вироиш

  1. Ресурсы поверхностных вод СССР: Гидрологическая изученность. Т. 15. Алтай и Западная Сибирь. Вып. 3. Нижний Иртыш и Нижняя Обь / под ред. Г. Д. Эйрих. — Л.: Гидрометеоиздат, 1964. — 432 с.
  2. Белявский П. Е. Иртыш // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.